بررسی میزان آلودگی محلول خالص و رقیق شده پروپوفول در شرایط آزمایشگاهی

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,068

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THVC15_381

تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1387

چکیده مقاله:

داروی بیهوشی پروپوفول به علت اینکه از ساختار چربی و محیط مغذی تشکیل شده است، فضایی بسیار مناسب را جهت رشد انواع میکروارگانیسم ها ( باکتری و قارچ ) فراهم نموده است، لذا به محض استفاده از این دارو شرایط جهت رشد میکروارگانیسم ها محیا خواهد بود . همچنین گزارشهای فراوانی از جدا کردن انواع مختلفی از قارچها و باکتریهای مختلف از این داروی بیهوشی در علم پزشکی وجود دارد و نیز گزارشهای فراوانی از مرگ و میر ناشی از آلودگی این دارو در جهان دریافت گردیده، و به خصوص در کشورمان ایران می توان به حادثه ای که در بیمارستان ایرانمهر در اوایل سال 1383 در ارتباط با این داروی مشترک بین ان سان و حیوان که در امر بیهوشی اتفاق افتاد و باعث مرگ چند نفر از هموطنانمان گردید اشاره داشت، از این رو به جهت ارزیابی و بررسی میزان آلودگی محلول خالص و رقیق شده پروپوفول، مطالعه ای روی این دارو به صورت نمونه های اخذ شده در ساعات مختلف و در طول 72 ساعت از با ز شدن ویال این دارو انجام گرفت تا با ارا ئه متد صحیح در استفاده از این دارو حتی الامکان میزان رشد میکروارگانیسم ها در آن به تعویق افتاده و حتی رشدی از باکتری و قارچ در آن دیده نشود . 3 عدد ویال پروپوفول %1 را انتخاب نموده و یک عدد آنژیوکت را بصورت ثابت در د اخل هر یک قرار دادیم، سپس دو تا از ویالها را توسط سرم قندی %5 به صورت %20 و %50 رقیق نمودیم . هر 3 ویال خالص و رقیق شده را در محیط و دمای طبیعی آزمایشگاه به مدت 72 ساعت قرار دادیم، ابتدا در طول 8 ساعت به صورت هر ساعت یکبار و سپس پس از 24 ساعت و 72 ساعت به میزان 0/5 سی سی از هر کدام از ویالها توسط سرنگهای جدا گانه ای و از طریق آنژیوکت های موجود در ویالها نمونه برداری کرده و در محیطهای حاوی سابرو دکستروزآگار و بلادآگار ریختیم . پس از گذشت زمان لازم و بررسی محیط ها خوشبختانه هیچ گونه رشدی از باکتری و قارچ در این محیط ها مشاهده نشد . بر طبق یافته های بدست آمده به نظر رسید که استفاده از ویال دارو به جای آمپول، استفاده از آنژیوکت های ثابت به جای سوزن و رعایت شرایط آسپتیک در طول پروسه استفاده از دارو، باعث گردید تا ما شاهده عدم آلودگی در طول 72 ساعت از باز شدن ویالها باشیم، حسن این روش عدم نیاز در استفاده از مواد بازدارنده از رشد مبکروارگانیسم ها بود، لازم به ذکر است که ممکن است این مواد، خود نیز برای حیات و سلامتی موجود زنده خطرناک باشند .