مدل مدیریت فشار در شبکه توزیع آب شهری

در نظر گرفتن آب به حساب نیامده در شبکه توزیع آب شهری از اولویت خاصی در برنامه ریزی تامین، تعیین خطای ابزار اندازه گیری و مصرف آب برخوردار است. بخش اعظم آب به حساب نیامده مربوط به تلفات سیستم و مابقی مربوط به انشعابات غیر مجاز می باشد. با توجه به محدودیت های موجود در منابع تامین آب، سازمان های تامین کننده آب، باید هرچه بیشتر در کاهش میزان تلفات، که عمده ترین بخش آن نشت می باشد، با توجه به شاخص های اطمینان پذیری در عرضه آب فعالیت نمایند. نشت آب در تاسیسات آبگیری، سیستم انتقال، توزیع، تصفیه خانه و مخازن ذخیره شبکه توزیع می تواند رخ بدهد. در این میان شبکه توزیع معمولا بیشترین سهم را در تلفات آب دارد. نتیجه اتلاف آب، نیاز به منابع اضافی آب، تاسیسات و خطوط لوله بیشتر، انرژی اضافی برای پمپاژ و پرسنل بیشتر برای تعمیرات دارد. بخشی از نشت صورت گرفته در شبکه ها غیر قابل اجتناب بوده و حتی در صورت امکان کنترل آن از نظر اقتصادی حذف آن به صرفه نخواهد بود. یکی از راه هایی که به کاهش نشت قابل کنترل کمک می کند مدیریت فشار در شبکه است. ازجمله موارد موثر در مدیریت فشار در شبکه توزیع آب تعیین تراز بهینه مخزن می باشد. در این مقاله برای بررسی وضعیت هیدرولیکی شبکه توزیع آب تهران با توجه به پیچیدگی و گستردگی آن، مدل هیدرولیکی منطقه تحت پوشش یکی از مخازن سیستم توزیع آب شهری تهران تهیه شده است و با استفاده از رگرسیون خطی رابطه تراز مخزن و میزان مصرف هر گره با فشار در همان گره تعیین شده است. همچنین با استفاده از الگوریتم ژنتیک و تعیین تغییرات بهینه فشار شبکه (تغییرات بهینه تراز آب مخزن)، نشت شبکه به میزان قابل توجهی کاهش داد ه شده است. نتایج بررسی های انجام شده نشان دهنده اهمیت در نظر گرفتن برخورد سیستمی در مدیریت فشار در شبکه توزیع آب شهری می باشد.

کلیدواژه ها:

تراز مخزن ، الگوریتم ژئونتیک ، شبکه آبرسانی ، فشار