بررسی منبع کنترل سلامت و خودکارآمدی در زنان باردار مبتلا به فشارخون، دیابت و بهنجار

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسهای منبع کنترل سلامت وخودکارآمدی در بین زنان باردارمبتلا به فشارخون، دیابت و بهنجار بود.روش: طرح پژوهش حاضر از نوع زمینه یابی و علی- مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش حاضر رازنان باردار مبتلا به دیابت، فشارخون و بهنجار مراجعه کننده به بیمارستان ها و مراکز بهداشتیدرمانی واقع در شیراز تشکیل می دادند، از این میان نمونه ای به تعداد 70 نفر برای هر گروه با لحاظکردن ملاک های ورود و خروج و نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه های مقیاسچند وجهی منبع کنترل سلامت (MHLC)، مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر (SGSES) استفاده شد. داده ها استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیل واریانس یک متغیره و چند متغیره مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که گروه باردار مبتلا به فشارخون و دیابت در خودکارآمدی، منبع کنترلدرونی، منبع کنترل افراد موثر میانگین های کمتری در مقایسه با گروه بهنجار کسب نمودند و درمتغیرهای منبع کنترل مربوط به شانس نیز میانگین بیشتری در مقایسه با گروه بهنجار کسب نمودند،تمامی تفاوت ها بین گروه ها معنادار بودند.نتیجه گیری: با توجه یافته های پژوهش زنان باردار مبتلا به دیابت و فشارخون ازنظر متغیرهایروانشناختی دچار بدکارکردی می باشند که می تواند در سلامت روان و جسمی این افراد بسیار موثرباشد، لذا لزوم هر چه بیشتر به این متغیرها در برنامه های درمانی و پیشگیری آشکار می شود.

کلیدواژه ها:

زنان باردار ، دیابت ، فشارخون ، خودکارآمدی ، منبع کنترل سلامت