پیش بینی فرسودگی شغلی از طریق خودرهبری در معلمان مقطع ابتدایی

هدف پژوهش حاضر پیش بینی استراتژی های (رفتار محور، پاداش طبیعی و تفکر سازنده) خودرهبری با فرسودگی شغلی در میانمعلمان دوره ی اول ودوم ابتدایی شهرستان آران وبیدگل بود. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه معلمانشاغل در مدارس دورهی اول ودوم مقطع ابتدایی شهرستان آران و بیدگل در سال تحصیلی 95-1394 به تعداد 389 نفربودند. براساس جدول مورگان تعداد 190 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه هایاستاندارد خودرهبری هاقتون ونک و فرسودگی شغلی مسلش استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روشهای آماری ضریبهمبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت وکلیه مراحل توسط نرم افزار spss نسخه 22 محاسبهگردید. که پایایی پرسشنامه های ذکرشده به روش آلفای کرونباخ 0/910 برای فرسودگی شغلی به دست آمد.

کلیدواژه ها:

خودرهبری ، فرسودگی شغلی ، معلمان دوره ابتدایی