بررسی رابطه بین خودکارآمدی و فرسودگی شغلی معلمان مقطع ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی و فرسودگی شغلی در میان معلمان دورهی اول ودوم ابتدایی شهرستان آران وبیدگل بود.این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان شاغل در مدارس دورهی اول ودوم مقطع ابتدایی شهرستان آرانو بیدگل در سال تحصیلی 95-1394 به تعداد 389 نفربودند. براساس جدول مورگان تعداد 190 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گرد آوری داده ها از پرسشنامه های 6 گویه ای خودکارآمدی سرمایه روان شناختی لوتانز و 22 گویه ای فرسودگیشغلی مسلش استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت وکلیه مراحل توسط نرم افزار spss نسخه 22 محاسبه گردید. که پایایی پرسشنامه های ذکرشده به روش آلفایکرونباخ 0/876 برای خودکارآمدی و 0/822 برای فرسودگی شغلی به دست آمد. یافته های تحقیق نشان دادکه بین خودکارآمدی و فرسودگی شغلی رابطه ی معکوس و معنی داری وجود دارد. یعنی با افزایش خودکارآمدی، فرسودگی شغلی کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، فرسودگی شغلی ، معلمان دوره ابتدایی