بررسی وضعیت بهره وری کل عوامل تولید بخش صنعت طی دوره 1391-1380

در این مطالعه عوامل موثر بر بهره وری کل عوامل تولید 20 بخش صنعت ایران با استفاده از مدل پانل پویا ( DPD ) به روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) و تخمین زن های آرلانو-باور/بوندل-باند دو مرحله ای طی دوره 1391-1380 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که، 1/92 سال طول می کشد تا سطح بهره وری بخش های صنعت به سطح مطلوب آن برسد؛ همچنین، ارتقای سرمایه انسانی تاثیر مستقیم و معناداری بر رشد بهره وری کل عوامل دارد ولی سهم آن ناچیز بوده استکه از دلایل کوچک بودن کشش بهره وری نسبت به سرمایه انسانی می توان به عدم انطباق بین شغل و مهارت نیروی کار و پایین بودن کیفیت آموزش اشاره داشت؛ از نتایج دیگر حاصل شده در این مطالعه آن است که ارتباط مستقیمی میان افزایش نسبت هزینه تحقیق و توسعه به ارزش افزوده و ارتقای بهره وری در بخش های صنعت وجود دارد ولی ضریب و سطح معناداری آن نسبت به متغیر سرمایه انسانی پایین تر است. لازم به ذکر است، تاثیر نسبت کارگاه های دارای مالکیت عمومی به کل کارگاه ها بر بهره وری کل عوامل بخش های صنعتی منفی بوده که از دلایل آن می توان به نبود یک محیط رقابتی برای فعالیت بنگاه های دارای مالکیت عمومی اشاره کرد؛ در نهایت، باید اشاره داشت تاثیر اندازه بنگاه بر بهره وری کل عوامل بخش های صنعت مثبت بوده است بدلیل آنکه بنگاه های دارای اندازه بزرگتر توانایی بیشتری در انجام فعالیت های تحقیق و توسعه، نوآوری و تولید علم خواهند داشت.

کلیدواژه ها:

بهره وری کل عوامل تولید بخش صنعت ، سرمایه انسانی ، دانش و فناوری ، سرمایه اجتماعی ، اندازه بنگاه و GMM داده های تابلویی