بررسی آلودگی کرم های انگلی زیونوز در جوندگان صید شده منطقه بویین میان دشت اصفهان

جوندگان پر جمعیت ترین راسته از رده پستانداران هستند که در انتقال بیماری های مختلف از جمله بیماری های انگلی زیونوز به انسان و سایر حیوانات نقش مهمی دارند. در این مطالعه تعداد 50 سر جونده از گونه های Meriones persicus ( 21 سر( ، Mus musculus ( 18 سر( Cricetalus migratorius ( 11 ( به وسیله تله زنده گیر دربهار و تابستان 1395 از بووین میان دشت )غرب( اصفهان صید شدند. موشهای صید شده بعد از بررسی جهت تعیین گونه در مرکز پژوهشی جونده شناسی دانشگاه فردوسی مشهد بااستفاده ازکلروفرم بی هوش و کالبدگشایی شدند. دستگاه گوارش هر موش به تفکیک در پلیت های حاوی سرم فیزیولوژی توسط لوپ مورد بررسی قرار گرفت و انگل های به دست آمده از هر جونده توسط کلیدهای موجود مورد شناسایی قرار گرفتند.در این تحقیق از 50 سر جونده مورد بررسی 35 سر ) 70% ( آلوده به کرم های انگلی بودند. تمامی جوندگان گونه Meriones persicus آلوده به یکی ازکرمهای انگلی بودند.گونه های کرمی تشخیص داده شده در جوندگان آلوده شامل هایمنولپیس نانا ) 8 %(، سیستی سرکوس فاسیولاریس ( 6% ( ، مونیلی فورمیس مونیلی فورمیس) 2% ( ، تریشوریس تریشورا ) 10% (، سیفاسیا آبولاتا ) %70 (، آسپیکولاریس تتراپترا ) %10 (و فیزالوپترا ) 4% ( می باشند. از 7 جنس یا گونه کرمهای جدا شده 5 گونه ازآنها اهمیت زیونوز دارد. آلودگی با هایمنولپیس نانا ، مونیلیفورمیس مونیلی فورمیس و فیزالوپترا نیازمند میزبان واسط از جمله سوسک و کک می باشند و مبارزه با این بندپایان بایستی به دقت مورد توجه قرار گیرد.در این تحقیق 70 % جوندگان مورد مطالعه آلوده به سیفاسیا آبولاتا بودند. آلودگی بالای جوندگان با این اکسیور وگزارش جداسازی این نماتود از انسان اهمیت مبارزه با آن را نشان می دهد. با توجه به جداسازی 5 گونه انگل کرمی زیونوز از دستگاه گوارش جوندگان صید شده در منطقه غرب اصفهان و از آنجا که جوندگان می توانند مخزن و حامل بسیاری از گونه های انگلی مشترک بین انسان و دام باشند بایستی از تماس نزدیک این جوندگان با انسان وآلودگی محصولات کشاورزی یا مواد غذایی با فضولات آنهاجلوگیری نمود و راهکارهای مبارزه با جوندگان و میزبان های واسط آن را بررسی نمود

کلیدواژه ها:

کرمهای انگلی ، زیونوز ، جوندگان