اولویت بندی معیارهای مکانیابی قرق های اختصاصی با روش تحلیل سلسله مراتبی (مطالعه موردی: استان یزد)

در سال های اخیر بخش اعظمی از تنوع زیستی در جهان به دست جوامع بومی حفاظت می شود. این نوع از حفاظت در کشور ما تحت عنوان قرق های اختصاصی در جهت مدیریت حیات وحش در مناطق آزاد، پیشبرد اهداف توسعه پایدار و بهره برداری درخور از طبیعت متبلور شده است. استان یزد با مساحت 74514 کیلومتر مربع در قسمت مرکزی فلات ایران، تنوع مناسبی از اشکال مختلف زیستی را در خود جای داده است که اهمیت حفاظت را در آن بیش از پیش بیان می کند. یکی از روش های مناسب برای حفظ این تنوع گونه ای جلب مشارکت مردم در برنامه های حفاظتی در قالب قرق های اختصاصی است. این مطالعه با هدف مکانیابی بهینه قرق های اختصاصی با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی ابتدا به تعریف معیارها وزیر معیارهای مناسب پرداخته و سپس با استفاده از نظرات کارشناسی در قالب پرسشنامه های دلفی و مقایسات زوجی صورت گرفته، در نرم افزار Expert Choice مهم ترین معیارها را به تفکیک وزن مطلق مشخص نمود. معیارهای تعیین شده در دو گروه پارامترهای طبیعی و انسانی تعریف گردید. پارامترهای طبیعی خود به 2 معیار اصلی و 14 زیرمعیار تقسیم شد. پارامترهای انسانی نیز در قالب 4 معیار اصلی و 17 زیرمعیار تعریف گردیدند. نتایج بدست آمده نشان داد پر اثر ترین معیارها، پارامتر های طبیعی هستند که در این میان زیستگاه با ضریب 667/0 بیشترین اهمیت را در بین معیارهای اصلی و منابع آبی با ضریب 178/0 بیشترین اهمیت را در بین زیرمعیارها بدست آورد. از بین معیارهای انسانی نیز معیار مدیریت قرق با ضریب 400/0 دارای بیشترین اهمیت است.

کلیدواژه ها:

استان یزد ، قرق اختصاصی ، مکانیابی ، تحلیل سلسله مراتبی