تاثیر عناصر کالبدی پارک محله ای بر حس تعلق به محله مسکونی (مطالعه ی موردی: پارک محله ای البرز و ویلا، شهر زاهدان)

طراحی و احداث پارک های محله ای، به عنوان بخشی از فضای سبز شهری، از موضوعات مهم در طراحی و برنامه ریزی شهرهای معاصر هستند. مطالعات نشان می دهند پارک های محله ای بیشتر با هدف تامین حداقل فضای سبز مورد نیاز برای شهرها صورت می پذیرد؛ اما به واسطه جدا افتادگی از محلات پیرامون خود و هم چنین عدم طراحی و به کارگیری مناسب عناصر کالبدی از نظر حس تعلق احساس آسیب پذیری را برای استفاده کنندگان به دنبال دارند. مسیله اصلی اینجاست که با وجود اثرگذاری این پارک ها بر نوع و کیفیت روابط میان شهروندان، کیفیت و چگونگی این تاثیرات در طراحی پارک ها به دقت تبیین نمی شوند. با توجه به اهمیت این موضوع تحقیقی در جهت تاثیر عناصر کالبدی پارک محله ای بر حس تعلق به محله مسکونی شهروندان صورت گرفت. که به مطالعه موردی پارک های محله ای البرز و ویلا، شهر زاهدان پرداخته شد. روش تحقیق این پژوهش توصیفی-تحلیلی و مبانی نظری و شناخت عوامل و مولفه های تاثیرگذار آن بر اساس مطالعات کتابخانه ای انجام گرفته است. و جمع آوری اطلاعات از پارک های مورد مطالعه از طریق برداشت میدانی و تکمیل 200 پرسش نامه از شهروندان حاضر در آن ها انجام شده است. سپس برای تحلیل داده ها از آزمون ناپارامتریک ضریب همبستگی پیرسون توسط نرم افزارSPSS ورژن 22 استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که همبستگی بین این دو متغیر در جهت مثبت بوده بدین منظور که بهبود عناصر کالبدی محیط شهری توسط معیارهای ارزیابی، سطح کیفی فضا را ارتقا می دهد، با ارتقای سطح کیفی فضا، میزان استفاده از فضا بیشتر خواهد شد و میزان استفاده بیشتر از فضا، احساس تعلق در محله های مسکونی را به دنبال دارد.