بررسی نقش فضاهای سبز شهری بر سلامت روانی سالمندان مرد با رویکرد ارتقاءکیفیت زندگی

طبق آمار ها، جمعیت سالمندان در جهان رو به افزایش است، در کشور ما نیز آمارها تبیین کننده این واقعیت است. با ورود به دوره سالمندی، تغییرات چشمگیری در ویژگی های روحی - روانی انسان رخ می دهد. این تغییرات، افراد سالمند را وادار می سازد تا محیط فیزیکی را به گونه ای متفاوت از جوانترها در کوچک و پاسخ های متفاوتی بدهد. سالمندان از جمله گروه های اجتماعی هستند که به دلیل شرایط سنی و کاهش نسبی فعالیت های کاری، اوقات فراغت بسیار دارد و امکان استفاده آن ها از فضاهای سبز شهری برای انجام فعالیت های اختیاری و اجتماعی بیش از دیگر اقشار جامعه است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی است در همین راستا این پژوهش به بررسی نقش و فضاهای سبز شهری در سلامت روانی سالمندان مرد با رویکرد اشتقاق کیفیت زندگی می پردازد. که وجود فضای سبز از لحاظ روانی و فیزیولوژیکی می تواند تاثیرات مثبتی بر روی ساکنین این فضاها داشته باشد. با توجه به نتایج به دست آمده فضای سبز مناسب به شهرها افزون بر سلامت جسمانی موجب آرامش روانی، بازده کاری بیشتر و کیفیت زندگی بدتر می شود و این در حالی است که در طراحی شهرها به این جنبه ها توجه چندانی نمی شود و در نتیجه در شهرها بیشتر از روستاها سلامت روانی و سلامت اجتماعی در معرض آسیب است.

کلیدواژه ها:

فضاهای سبز ، سالمندی ، آرامش روانی