ارزیابی ارتباط بین مکان گزینی پل عابرپیاده ونوع کاربری زمینهای مجاور (مطالعه موردی میدان شهدای محراب تا چهاراه معلم شهر یزد)

در حالت کلی گذرگاه های امور عرضی پیاده از خیابان به دو نوع، غیر هم سطح و هم سطح تقسیم می شوند. گذرگاه عرضی غیر هم سطح از جمله راه های تعطیل پیاده روی است که باعث جداسازی عمودی تردد پیاده و سواره به صورت زیرگذر (پل زیرزمینی) یا رهگذر (پل هوایی) احداث می شود. عبور عابرین پیاده از سطح خیابان باعث اختلال در حرکت اتومبیل ها می شود و خطرات جانی را برای عابرین به همراه خواهد داشت. پل های هوایی عابر پیاده از اختلاط حرکت سوار و پیاده جلوگیری می کند. مکان یابی صحیح گذرگاه های عرضی از جمله عوامل بالا بردن ایمنی عابرین پیاده در گذر از عرض معابر مختلف شهری است. مکان یابی صحیح این رو گذرگاه عرضی عابر در گروی شناخت عوامل تاثیرگذار در مکان یابی گذرگاه غیر هم سطح از قبیل حجم وسایل نقلیه، حجم عابر پیاده، سرعت وسایل نقلیه، زمان مورد نیاز برای هوپ، مشخصات هندسی مقطع، فاصله از گذرگاه عرضی مجاور، اطلاعات تصادفات و کاربری زمین اطراف پل عابر می باشد. بنابراین یکی از مهم ترین عوامل موثر در مکان گزینی پل، کاربری زمین های اطراف آن می باشد که تقریبا همیشه باعث افزایش سفرهای پیاده می شود. احداث گذرگاه های عرضی از جمله پل عابر پیاده برای کاربری حالی که دارای حجم بالای عابران پیاده می باشد از قبیل کاربری های مسکونی، مراکز تجاری، آموزشی، پارک های تفریحی، ایستگاه های حمل و نقل عمومی از قبیل ایستگاه های اتوبوس، مترو و غیره نسبت به سایر کاربری ها اولویت بیشتری می یابد. در این پژوهش با استفاده از نرم افزار AHP و Exper choice به ارزیابی تاثیر انواع کاربری ها در مکان یابی پول های موجود مسیر انتخابی میدان شهدای محراب تا چهارراه معلم شهر یزد می پردازیم.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، مکانیابی ، پل عابر ، کاربری زمین