بررسی نقش اکوتوریسم بر نرخ بیکاری در شاخص توسعه ی انسانی منطقه ی مورد مطالعه: تالش

امروزه توسعه اکوتوریسم با تاکید بر ویژگی های منحصر به فرد آن توانسته است با ایجاد فرصتهای شغلی، منافع اقتصادی بیشماری را با رساندن کمترین آسیب به طور مستقیم متوجه مردم بومی مناطق محروم سازد و با ایجاد امکاناتی باکاربری اقتصادی و تامین اعتبارات برای افراد در حرفههای مرتبط باعث ارتقا ی کیفیت زندگی مردم مناطق محروم در راستای اهداف توسعه ی انسانی می گردد.توسعه انسانی معیار کلی است که هدف آن توسعه و خلق شرا یطیاست که مردم بتوانند در آن از عمر طولانی و زندگی سالم و سازندهای بهره مند شوند. در بررسی توسعه ی انسانی دانشمندان به بررسی تاثیر شاخص های توسعه ی انسان ی بر عامل کوچک میپرازند. در این پژوهش تلاش گردیده است که تاثیر عامل کوچک(اکوتوریسم) بر عامل بزرک (شاخص های توسعه ی انسانی) در مناطق دور افتاده ی روستایی سنجیده شود. با توجه به دور بودن برخی مناطق روستایی از مراکز شهری باعث بوجود آمدن شکافی در بین مردم شهر و مناطق روستایی از هیس برخوردار ی از امکانات و منابع رفاهی و به طبع بوجود آمدن نوع ی عقب افتادگی نیرویانسانی در این مناطق شده که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، از این رو با توجه به پدیده ی اکوتوریسم که اغلب در روستاها و مناطق دورافتاده ی طبیعی رخ می دهد، این پژوهش در مقیاس کوچکتر بین 5 منطقه ی اکوتوریسمی در شهرستان تالش واقع در استان گیلان در بین 309 نفر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان می دهد که ورود اکوتوریسم ها به ای ن مناطق از نظر بعد اقتصادی در توسعه ی انسانی بر میزان نرخ بیکاری و اشتغال مردم منطقه با توجه به میانگین رتبه ها و اخذ رتبه ی95 %اطمینان،تاثیر گذار بوده است.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، نرخ بیکاری ، توسعه ی انسانی