اثر بخشی فرهنگ کار آفرینی اجتماعی

هدف ازکارآفرینی فرآیند ایجاد ارزش از راه تشکیل مجموعه منحصر به فرد ی از منابع بمنظور بهره گیری از فرصتهاست.واژه کار آفرینی از کلمه فرانسوی Entreprendre به معنای متعهد شدن نشات گرفته است. بنا به تعریف واژه نامه دانشگاهی و بستر : کارآفرین کسی است که متعهد می شود مخاطره های یک فعالیت اقتصادی را سازماندهی ، اداره و تقبل کند. واژه کار آفرینی دیرزمانی پیش از آنکه مفهوم کلی کارآفرینی به زبان امروزی پدید آید ، در زبان فرانسه ابداع شکارآفرین فردی است که شرکتی را به منظور سود و رشد ، تاسیس و مدیریت می نماید و از آن برای پیشبرد اهداف شخصی استفاده می کند که ویژگی اصلی او رفتار نو آورانه است و از تجربیات مدیریت استراتژیک در فعالیت خود استفاده می کند. کارآفرینی به عنوان پدیده ای نو ظهور ، به تازگی در محافل علمی ایران مطرح شده است . احیای تحقیقات و عملیات کارآفرینی در دنیا به دهه 1980 میلادی باز می گردد؛ که آن را انقلاب کارآفرینانه نام گذاری کرده اند . جان تامپسون معتقد است رفتار کارآفرینانه نیازی فراگیر و ضروری برای تمامی سازمان ها (دولتی ، خصوصی ، داوطلبانه و غیره ) با هر اندازه ( بزرگ ، متوسط و کوچک ) است ( تامپسون ، 1999 ،ص 281. ( روش بدست آوردن اطلاعات این مقاله کتابخانه ای ،اسنادی ، مصاحبه وپرسش وجستجوازصاحبنظران. نتیجه کارآفرینی اجتماعی به عنوان مقوله ای متفاوت از دیگر اشکال کارآفرینی ، به طور نسبی در ارتفای ارزش های اجتماعی و توسعه در مقابل کسب ارزش اقتصادی ارجحیت بیشتری را کسب می کند .

کلیدواژه ها:

کارآفرینی اجتماعی ، آموزش و پرورش برای زندگی ، اثربخشی مدیریت ، ویژگی های رفتاری کارآفرینان