اثر تمرین تناوبی شدید و مکمل زنجبیل بر برخی از شاخصهای ضداکسایشی سرم و آمادگی قلبی تنفسی زنان دارای اضافه وزن
محل انتشار: دومین همایش ملی علوم ورزشی و تربیت بدنی ایران
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 635
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SPORTCONF02_127
تاریخ نمایه سازی: 8 اردیبهشت 1396
چکیده مقاله:
اغلب جوامع سعی دارند با کنترل اضافه وزن و به تاخیر انداختن پیشرفت بیماریهای متابولیک، سطح سلامت را بالا ببرند، هدف از این مطالعه، بررسی اثر مصرف مکمل زنجبیل و تمرین تناوبی شدید بر بعضی از شاخصهای ضد اکسایشی و آمادگی قلبی- تنفسی در زنان دارای اضافه وزن است.روش پژوهش: 30 زن دارای اضافهوزن در مطالعه شرکت کردند و بهطور تصادفی به سه گروه 10 نفری شامل گروه زنجبیل و تمرین تناوبی شدید HIIT-GI ، گروه دارونما و تمرین تناوبی شدید HIIT-PL و گروه مکمل زنجبیل GI تقسیم شدند. شرکت کنندگان گروههای HIIT-GI و GI روزی 3 گرم مکمل زنجبیل را به صورت خوراکی برای 10 هفته مصرف کردند؛ و به جز گروه GI ، دو گروه دیگر سه جلسه در هفته به اجرای تمرین تناوبی با شدت 90 درصد ضربان قلب بیشینه پرداختند و هر دو هفته 1 دقیقه 1 تکرار به مدت جلسات تمرین اضافه شد. نمونه خون در ابتدا و در پایان 10 هفته، جمع آوری شد و شاخصهای ظرفیت ضد اکسایسی تام ) TAC (، فعالیت آنزیم کاتالاز ) CAT ( در سرم با روش رنگ سنجی ارزیابی شدند. اطلاعات بهدست آمده با روش تحلیل کواریانس در سطح معنی داری 05 / 0 > p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: پس از 10 هفته، در گروههای HIIT-PL، HIIT-GI و GI مقادیر سرمی TAC به ترتیب با 22، 13 و 36 درصد افزایش غیرمعنیدار p> 0/05 همراه بود فعالیت آنزیم CAT نیز درگروه GI با 32 درصد افزایش غیرمعنیدار همراه بود؛ از طرف دیگر، در BMI دو گروه HIIT-GI و HIIT-PL و حداکثر اکسیژن مصرفی گروه HIIT-GI ، بهبودی معنیداری 05 / 0 > p دیده شد نتیجهگیری: تمرین تناوبی شدید و مکمل زنجبیل با دوز در نظر گرفته شده، در بهبودی آمادگی قلبی تنفسی و ترکیب بدنی – زنان دارای اضافهوزن موثر واقع شد؛ اما برای تحریک سیستم ضد اکسایشی بدن کافی نبود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد اسماعیل افضل پور
استاد گروه فیزیولوژی ورزش دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران.
سمیه خیابانی
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
حسین ابطحی ایوری
استادیار گروه بیوشیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه علوم پزشکی گناباد، گناباد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :