شناسایی مهم ترین پارامترهای فنی، اجتماعی و اقتصادی جهت آسیب پذیری خشکسالی کشاورزان بر اساس روش دلفی (مطالعه موردی: کارشناسان کشاورزی در شهرستان مشهد)

شناخت مهم ترین پارامترهای آسیب پذیری یکی از اقدامات بنیادی برای کاهش اثرات مواجه با خشکسالی در میان کشاورزان شهرستان مشهد محسوب می شود، که شرایط انطباق آنان را جهت مواجهه با پیامدهای خشکسالی افزایش می دهد. از آنجا که درک ماهیت ابعاد مختلف آسیب پذیری کشاورزان منطقه نقش مهمی در کاهش اثرات خشکسالی در منطقه دارد، لذا تحقیق حاضر به شناسایی مهم ترین پارامترهای آسیب پذیری خشکسالی (در سه شاخص فنی، اجتماعی و اقتصادی) میان کشاورزان شهرستان مشهد در شرایط خشکسالی می پردازد. نمونه گیری به روش گلوله برفی از میان کارشناسان مجرب کشاورزی منطقه به تعداد 45 نفر انجام شد که بر اساس روش دلفی (اتفاق نظر کارشناسان مجرب کشاورزی در منطقه) لیست پارامتر های مورد نظر تحقیق شناسایی و بر اساس وزن دهی، اولویت بندی شد. یافته های پژوهش نشان داد که در شرایط خشکسالی منطقه برای شاخص آسیب پذیری اقتصادی (پارامترهای بیمه کردن محصول (Wi=6.12)، توصیه های اقتصادی کارشناسان ترویج منطقه (Wi=5.46) و امکان دسترسی به تسهیلات بانکی و دولتی (وام ها( (Wi=5.41))، برای شاخص اجتماعی (پارامترهای فعالیت های زراعی مشارکتی (Wi=6.06)، شرکت در برنامه های آموزشی-ترویجی (Wi=5.52) و سطح تحصیلات (Wi=5.35)) و برای شاخص فنی (پارامترهای نوع کشت (دیم یا آبی) (Wi=6.06)، روش آبیاری (Wi=5.65) و کنترل علفهای هرز، آفات و بیماریها (Wi=5.29)) به عنوان مهم ترین پارامترهای آسیب پذیری خشکسالی معرفی شدند

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، خشکسالی ، کارشناسان کشاورزی ، کشاورزان