آبکافت آنزیمی اندرونه ماهی قزلآلای رنگینکمان Oncorhynchus mykiss با استفاده از آنزیمهای تجاری و بررسی برخی ازخواص عملکردی پروتیینهای آبکافتی حاصل

هدف از پژوهش حاضر بررسی فرایند آبکافت اندرونه ماهی قزلآلای رنگینکمان با استفاده از آنزیمهای میکروبی )فلاورزایم، پروتامکس و نیوتراز(، گیاهی )پاپایین(، حیوانی )پپسین( و سپس ارزیابی و مقایسه برخی از خواص عملکردی )حلالیت، ظرفیت جذب روغن و ظرفیتنگهداری آب( پنج نوع پروتیین تولیدشده است. در بین آنزیمهای مورد استفاده، پروتامکس )طی 3 ساعت زمان واکنش آبکافت( منجر به تولیدپودر پروتیین آبکافتی با بیشترین مقدار پروتیین )% 58 / 1 ± 40 / 85 (، بالاترین درجه آبکافت )% 92 / 2 ± 76 / 34 ( و بازیافت پروتیین )% 98 / 1 ± 16 / 68 ( شد. بیشترین میزان حلالیت برای پروتیین آبکافتی با پروتامکس در 6 = pH %( 89 / 0 ± 37 / 99 ( و کمترین میزان آن برای پروتیین آبکافتی با پپسین در 4 = pH %( 35 / 1 ± 25 / 70 ( ثبت شد. در بین پنج نوع پروتیین، پروتیین آبکافتی با پاپایین دارای بیشترین ظرفیت جذبروغن ) 5 / 0 ± 58 / 3 میلیلیتر در گرم پروتیین( بود. البته از این نظر اختلاف معنیداری با پروتیینهای حاصل از فعالیت فلاورزایم و پپسیننداشت ) 05 / 0 < p (. همچنین بالاترین میزان ظرفیت نگهداری آب مربوط به پروتیینهای آبکافتی با فلاورزایم و پروتامکس ) 05 / 0 < p ( بود )به ترتیب 24 / 0 ± 12 / 5 و 48 / 0 ± 77 / 4 میلیلیتر در گرم پروتیین

کلیدواژه ها:

آبکافت آنزیمی ، اندرونه ماهی قزلآلای رنگینکمان ، حلالیت ، ظرفیت نگهداری آب