عدالت ترمیمی: پارادایم نوین در عدالت کیفری

عدالت ترمیمی الگویی نو در نظام عدالت کیفری است. این الگو به عنوان راه حل منازعات ناشی از ارتکاب جرم و ترمیم صدمات و خسارات وارده بر بزه دیده در آغاز سالهای دهه 1980 میلادی، از دستاوردهای مطالعات بزه دیده شناختی و نیز انسان شناسی حقوقی است و به دنبال بهبود بخشیدن آن چیزی است که نقض شده است. عدالت ترمیمی فرآیندی است که طی آن تمام افرادی که به نحوی با جرم در ارتباط (بزهکاران، بزهدیده، جامعه محلی) هستند گردهم میآیند و آنها را قادر به مشارکت مستقیم برای مقابله با جرم می سازد . هدف این الگو این است که با ابزارهایی مانند میانجیگری جرم زدایی وقضازدایی شود و اصل این است تاجایی که امکان دارد متهم راتعقیب نکند، نتیجه یک فرایند ترمیمی در صورت موفقیت ، حصول به توافقی است که در آن برخلاف نتایج اجرای عدالت کیفری کلاسیک، یک نفر بازنده و دیگری برنده نیست.

کلیدواژه ها:

عدالت ترمیمی ، عدالت کیفری ، جرم ، بزهکاری ، مجازات ، بازپروری