بررسی انگیزه مشارکت ورزشی زنان به ورزش های همگانی در استان سیستان و بلوچستان

هدف از پژوهش حاضر بررسی انگیزه مشارکت ورزشی زنان به ورزش های همگانی در استان سیستان و بلوچستان می باشد. روش پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد. جامعه آماری شامل زنان شرکت کننده در سالن های ورزشی منتخب استان سیستان و بلوچستان که بنا بر تعریف ورزش همگانی، به فعالیت های ورزشی همگانی می پردازند برابر با 300 نفر می باشند. نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران برابر با 73 نفر می باشند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه انگیزه ورزش ( SMS ، پیلتر و همکاران، 1995 ) بود. این پرسشنامه دارای 28 سوال با طیف پنج گزینه ای می باشد. در پژوهش حاضر، از شاخص های آمار توصیفی فراوانی، درصد میانگین، انحراف معیار، جداول و نمودارها استفاده شد. به منظور تحلیل استنباطی داده های بدست آمده از ابزار اندازه گیری از روش های اماری آزمون T تک متغیر، تحلیل واریانس تک متغیر (آنوا) و t مستقل استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که، بانوان شرکت کننده در ورزش همگانی از انگیزه ی درونی بالایی برخوردارند، بانوان از انگیزه بیرونی بالایی جهت شرکت در ورزش همگانی برخوردارند و بین مولفه های وضعیت تاهل، شغل و میزان تحصیلات و انگیزه درونی ارتباط معنا داری وجود دارد، در حالی که بین سن و انگیزه درونی همبستگی مثبت و معنا داری یافت نشد .

کلیدواژه ها:

مشارکت ورزشی ، انگیزه درونی ، انگیزه بیرونی ، ورزش همگانی