تاثیر بازی های مشارکتی رقابتی بر روابط بین فردی و انسجام گروهی کودکان

روابط بین فردی به عنوان بستری برای یادگیری و رشد توانمندی های بالقوه ی کودک و انسجام به عنوان مهمترین متغیر گروهی کوچک و نیز با توجه به پیچیدگی روابط بین فردی و گروهی در جوامع امروزی لزوم پرداختن به این خصایص در بین کودکان و عوامل اجتماعی مرتبط با آن بیش از پیش احساس می شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر بازی های مشارکتی رقابتی برروابط بین فردی و انسجام گروهی کودکان دختر ده تا دوازده سال بود. برای این منظور 38 شرکت کننده به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه به اجرای بازی های مشارکتی رقابتی پرداختند، به طوری که افراد این گروه به دو زیر گروه تقسیم شدند و هر بازی را با هم گروه خود به صورت مشارکتی و در عین حال با گروه دیگر به رقابت می پرداختند. در طول این مدت گروه کنترل فقط به فعالیت های معمول خود در مدرسه می پرداختند و در هیچ بازی شرکت نداشتند. در پایان جلسات مداخله هر دو گروه تجربی و کنترل، پرسشنامه های روابط بین فردی بارخام و همکاران ( 1996 ) و انسجام گروهی مارتین و همکاران ( 2013 ) را تکمیل نمودند. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغییره با سطح معناداری p> 0/05 انجام گردید. یافته های پژوهش حاضر نشان داد، گروه تجربی با انجام بیست و چهار جلسه بازی های مشارکتی رقابتی در خرده مقیاس های صراحت و مردم آمیزی، گشودگی، در نظر گرفتن دیگران، پرخاشگری، حمایت گری و مشارکت و در کل به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل روابط بین فردی بهتری داشتند (p=0/001). همچنین یافته های انسجام گروهی نشان داد که گروه تجربی هم در انسجام تکلیفی و هم در انسجام اجتماعی به طور معنی داری نمرات بالاتری کسب کردند (p=0/001). بازی موجب می شود کودک رابطه صحیحی با دیگران برقرار سازد و رفتارهای خود را متعادل کند. تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان می دهد که، مشارکت کودکان در فعالیت های گروهی موجب رشد اجتماعی و بهبود روابط بین فردی و انسجام آنها می شود. این یافته ها تاییدی دیگر بر اثرات مثبت بازیهای مشارکتی رقابتی بر روابط بین فردی و انسجام گروهی کودکان می باشد.

کلیدواژه ها:

بازی های مشارکتی رقابتی ، روابط بین فردی ، انسجام گروهی ، کودکان