بررسی و تحلیل ژانر عرفانی در حدیقه سنایی با رویکردی به سبک عناصر خیال

سنایی آغازگر ادبیات عرفانی در شعر فارسی است. وی با سبک تازهای که در ادبیات عرفانی فارسی بنا نهاد سبب خلق آثار مهمی در زبان فارسی شد که در آثار شاعرانی همچون عطار و مولانا ادامه یافت و به کمال رسید. سنایی با تصویرپردازی از اندیشههای ناب عرفانی و به کارگیری تمثیلهای کوتاه و بلند درحدیقه جریانی نو در صو خیال شعر فارسی ایجاد کرده است. در سبک تصویرپرداز سنایی تصویرهای حسی نمود بیشتری دارند و بدین گونه وی کوشیده است که بابهره مندی از تشبیه به ویژه تشبیههای حسی مفاهیم عرفانی را به مخاطب خود القا کند. سنایی در بهره مندی از استعاره نیز کوشیده است که در این بین استعاره مصرحه بیشترین کاربرد را داراست. به نظر می رسد که این دو مبحث سنایی در تصویر پردازیهای شاعران عارف پس از خود تاثیر گذار بوده است. آنچه در این نوشتار مورد بررسی و تحلیلی قرار می گیردتوجه به ژانر عرفانی با کمک عناصر خیالی در حدیقه سنایی است. نتیجه این نوشتار نشان میدهد که تمام عناصر شعری همچون زبان و تصویر و حس و عاطفه و موسیقی کلام در خدمت اندیشه صوفیانهی او قرار گرفته است. بنابراین سنایی به عنوان شاعری جریان ساز در زمینه ادبیات عرفانی نامبردار مشهور است

کلیدواژه ها:

سنایی ، عرفان ، سبک ، ژانر ، عناصر خیالی