معرفی تعدادی از نمادهای شاخص در هنر ایران، ملهم از ادبیات فارسی با تاکید بر هنرهای کاربردی

در طول تاریخ هنر ایران، همواره بین هنر و ادبیات فارسی بویژه ادبیات معنوی برگرفته از مذهب، ارتباط بسیار نزدیک وتنگاتنگی وجود داشته است. در واقع ادبیات، یکی از مهمترین عوامل شکل دهنده هنر، و هنر زبان عمیقترین حکمتهایبشر و جلوهگاه زیباترین احساسها بوده است. بسیاری از آثار هنری به جای مانده از دوره های قبل از اسلام و بویژه دوره اسلامی بر مبنای مفاهیم نمادین و به صورت تجریدی طراحی و اجرا شدهاند. این موضوع سبب شده است تا کارشناسان،حضور عناصر نمادین در هنر و ادبیات دوره های گذشته را حاصل خدمات متقابل هنرمندان و ادیبان ایران زمین به دنیایهنر و ادب بدانند. ارتباط بین هنر و ادبیات در طول دوره اسلامی، بیش از هر زمان دیگر توسعه و شکوفایی یافت، و هنرمندان مسلمان تحت تعالیم دین اسلام و با استفاده از ادبیات غنی فارسی، توانستند بسیاری از مفاهیم معنوی را در قالبنقشهای تزیینی و نمادین مبتنی بر اصول زیباشناختی ارایه نمایند. این پژوهش با به کارگیری روش توصیفی - تاریخی به معرفی تعدادی از مهمترین نمادهای مشترک به کار رفته در ادبیات فارسی و آثار هنری ایران پرداخته است. بررسی ها نشان می دهد که بین مفاهیم نمادین مورد استفاده در ادبیات و نقشمایه های نمادین به کار گرفته شده در هنر ایران زمین همواره عناصر مشترکی وجود دارد، که نشان از تاثیر پذیری هنر از ادبیات و ارتباط تنگاتنگ بین این دو حوزه دارد.

کلیدواژه ها:

ادبیات فارسی ، هنر ایران ، منابع الهام هنری ، نمادهای مشترک ادبیات و هنر ، تاثیرپذیری هنر از ادبیات