بهینه سازی مصرف انرژی مدارس با بهره گیری از نور روز (نمونه موردی: شهر اصفهان)

امروزه افزایش مصرف انرژی که یکی از پیامدهای افزایش جمعیت شهری به ویژه در ایران با مصرف انرژی 5/4 برابر مصرف جهانی است،به یکی از معضلات شهری تبدیل شده است. در نتیجه آن بخش ساختمان سازی مدارس نیز به طور چشمگیری درحال رشد است. مدارسبه عنوان نمونه ای از ساختمان های عمومی که از حمایت های اقتصادی ارگان های دولتی بهره مند می شود بهتر می توانند پیشگام زمینه سازیفرهنگی در جهت ساخت و سازهای انرژی کارا باشد. بخش زیادی از مصرف انرژی مدارس مربوط به روشنایی است، بنابراین بهره گیری ازنور روز می تواند در کاهش مصرف انرژی نقش بسزایی داشته باشد. از طرفی بهره گیری از نور روز در ارتقا کیفیت آموزشی و کاراییدانش آموزان و سلامت جسمی و روحی آنها موثر است. لذا در این مقاله با نورسنجی تعدادی از مدارس ابتدایی نوساز ساخته شده ازسال 5005 به بعد) موجود در شهر اصفهان به ارزیابی جهت گیری کلاس ها و نوع پنجره ها در میزان دریافت نور طبیعی، پرداخته شد. بررسینمونه ها در وضعیت آسمان آفتابی و نیمه ابری، در فصول بهار، پاییز و زمستان انجام گرفت. در این حین فضای کلاسها از نظر میزان نوردریافتی و میزان خیرگی حوزه بندی شد. نتایج حاصل از ارزیابی ها در قالب نمودارهایی با میزان نور لازم برای انواع فعالیت های کاربرانمقایسه گردید. از تحلیل یافته های حاصل از این قیاس، بهترین جهت گیری و نوع پنجره در دریافت نور طبیعی و حوزه های دارای نورمناسب، تعیین شد که منجر به تبیین راهکارهایی در سه حوزه ی فرم کلاس ها، جهت گیری و نوع پنجره ها در طراحی مدارس و اصلاحوضعیت موجود برای بهترین دریافت نور طبیعی و حذف نور مصنوعی شد.

کلیدواژه ها:

طراحی معماری ، مدارس ابتدایی اصفهان ، نور طبیعی ، مصرف انرژی ، ساختمان سبز