فقدان فضاهای معماری خاص در فرهنگ های متفاوت و تبعات آن

این مقاله به موضوع اهمیت فعالیت های جدید گنجانده نشده در فرهنگ ها و یا فعالیت های جدید الورود به فرهنگ ها و البته امر غیر قابل انکار بودن آنها می پردازد و با بیان انواع تعاملات میان فرهنگ ها به این نتیجه می رسد که برای جلوگیری از وقوع جرم و تحقق امنیت شهری در شهرهای ایرانی اسلامی با رویکرد پایداری باید یکسری از فضاهای معماری به منظور استفاده برای فعالیت های مذکور درنظر گرفته شوند و در غیر این صورت شاهد اعتراضات و جایگزین شدن فعالیت ها به صورت نادرست و تبدیل آن به ناهنجاری و یا استفاده از فضاها به صورت نادرست خواهیم بود که در نهایت منجر به افزایش آمار جرم خواهد انجامید.

کلیدواژه ها:

وقوع جرم ، فرهنگ و معماری ، امنیت شهری ، فضای شهری پایدار ، جلوگیری از وقوع جرم ، فضاهای معماری خاص