مبانی نظری معماری و پاره ای از عوامل تاثیرگذار در طراحی آثار معماری

هدف کلی بررسی و تحلیل آثار معماری منطبق با اصول و نظریه های اساسی دراین حوزه، به منظور شناخت ماهیت معماری است. اگر بپذیریم که کار معماریشکل دادن به مکان زندگی انسان است، پس واژه ی معماری دربردارنده ی دوویژگی است: شکل و زندگی که در واژگان هنر معماری به کالبد و محتوا تعبیر می شود. به عبارت دیگر، معماری درصدد ساختن ظرف برای مظروف است. ظرفی به نام بنا برای مظروف زندگی انسان . پیداست کهتوجه بیش از حد به هر یک از دو ویژگی شکل و زندگی و رها کردن دیگری،یا تلقی نادرست از آنها، به معماری ای نامطلوب و ناموفق منجر می شود.معماری ای نامطلوب است که انسان ها در آن احساس زنده بودن و حیات داشتن وانسجام و آرامش نکنند. اگر معماری ظرف زندگی انسان باشد، پس نیل بهمعماری صحیح مستلزم شناخت زندگی انسان است. انسانی که دو بعد جسمی و روحیدارد. معمار خلاق و پیشرو فردی نیست که صرفا به طراحی فضاهای غیرمتعارف نویا متفاوت بپردازد، بلکه هنرمندی است که با به کارگیری تمامی توان حسی وادراکی خود فضایی طراحی کند که در آن زندگی انسان ها تا حد ممکن به حدمطلوب نزدیک شود. معماری با تجسم بخشیدن به ایده آل ها در جهان مادی،نظام فضایی ای که در آن زندگی و حرکت می کنیم، به منصه ی بروز می رساند.فضایی را که ایرانیان در معماری می ساختند بر یافته های خیالی و کیهانشناختی متکی بود. در این روند، به ذکر برخی آثار معماری در ایران و جهانمی پردازیم. مقاله مذکور مبتنی بر مطالعات کتاب خانه ای و به صورت توصیفیتحلیلی می باشد.

کلیدواژه ها:

مبانی نظری معماری ، نگرش تاریخی ، نگرش فرهنگی - اجتماعی ، نگرش اعتقادی- معنایی ، اقلیم گرایی در معماری