بررسی احساس امنیت در فضاهای عمومی شهر

یک فضای شهری اگر نتواند توقعات کاربران خود را پاسخ گوید ، بسان موجود زنده ای است که دچار بیماری شده است. ناامنی درفضاهای شهری را نیز می توان بیماری آن فضا دانست که نیازمند درمان است و در این میانه برنامه ریز و طراح شهری، مسیولیتدرمان فضا را به عهده خواهد داشت .. هدف از این مقاله بررسی نقش فضاهای عمومی در دستیابی به ارتقای احساس امنیت درشهروندان است افزایش امنیت از طریق طراحی محیطی از مهمترین رویکردهایی است که امروزه در جوامع پیشرفته در زمینه طراحی،برنامه ریزی و مدیریت شهری بدان توجه دارند. از آنجا که امنیت به عنوان دریافتی عینی و ذهنی است، که ناشی از ساختار و نحوهچیدمان فضاهای عمومی است؛ لذا برای افزایش آن بایستی مشخصه ها و استانداردهایی برای طراحی فضاهای عمومی در شهرها درنظر گرفت. از این رو هدف مقاله حاضر تبیین مشخصه های محیطی موثر بر افزایش سطح امنیت در فضاهای عمومی شهری به منظورترغیب بیشتر شهروندان به حضور در این فضاها می باشد. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی است و اطلاعات به صورت کتابخانه ای - اسنادی جمع آوری شده است. در این مقاله به توصیف فضاهای عمومی شهر و احساس امنیت انسان پرداخته شده و سپس عواملیمحیطی موثر بر احساس امنیت مانند امنیت ، فضا ، فضای شهری و امنیت آن و ... بررسی می شود و سعی در دستیابی به ارایهراهکارهایی در جهت افزایش بهبود کیفیت فضای معماری شهری و در نتیجه افزایش احساس امنیت فرد در فضاهای عمومی شهردارد.

کلیدواژه ها:

احساس امنیت ، فضاهای عمومی ، معیارهای کالبدی ، مناطق شهری