شناسایی آسیب در سازه های چوبی به روش بهنگام سازی مدل مبتنی بر فرکانس های طبیعی سازه و الگوریتم ژنتیک

در مقاله حاضر سعی بر تعیین محل و شدت آسیب در یک صفحه چوبی از جنس نراد با استفاده از تکنیک بهنگام سازیمدل و به کمک فرکانس های طبیعی سازه و الگوریتم ژنتیک است. استفاده از این روش نیازمند دادههای تجربی مودالآزمایشگاهی، تحلیل اجزای محدود نرم افزاری و حل یک مسیله بهینه سازی به روش الگوریتم ژنتیک خواهدبود.همچنین به علت رفتار غیر ایزوتروپیک چوب و عدم وجود اطلاعات کافی در مورد پارامترهای مکانیکی مصالح چوبی،شناسایی پارامترهای مکانیکی سازه قبل از عملیات شناسایی آسیب اجتناب ناپذیر می باشد. بنابراین روند تشخیصآسیب، طی دو مرحله صورت می پذیرد : 1) شناسایی پارامترهای مکانیکی دینامیکی سازه که عبارتند از مدولالاستیسیته، مدول الاستیسیته برشی و ضریب پواسون برای سه راستای مختصاتی عمود برهم 2) تعیین محل و شاخصیاز شدت آسیب وارد به سازههر دو فاز مذکور با استفاده ازعملیات بهنگام سازی طی دو فاز تجربی و تحلیلی انجام می شود. فاز تجربی شامل تهیهمدلی فیزیکی از سازه مورد مطالعه، انجام اندازه گیری های تجربی با آزمایش مودال و نهایتا استخراج پاسخ های تجربیمیباشد. در فاز تحلیلی پس از تهیه مدل اجزای محدود و انتخاب مجهولات و پارامترهای مورد بهنگام سازی، پاسخ هایتحلیلی بدست خواهند آمد. تجمیع این دوفاز نیز با حل یک مسیله بهینه سازی و استفاده از الگوریتم ژنتیک برای بهحداقل رساندن اختلاف پاسخهای بدست آمده از فازها، محقق می شود. نتیجه نهایی عملیات، شامل بهینه ترین مقادیربرای پارامترهای مجهول مسیله خواهد بود که این پارامترهای مجهول در بخش شناسایی سیستم همان پارامترهایمکانیکی سازه و در بخش تشخیص آسیب شامل محل و شدت آسیب به وجود آمده در سازه می باشند.

کلیدواژه ها:

شناسایی آسیب ، سازههای چوبی ، بهنگام سازی مدل ، الگوریتم ژنتیک ، شناسایی سیستم