بهره گیری از ورمی کمپوست و کوددهی پاییزه برای بهبود ویژگی های کیفی توت فرنگی رقم کاماروسا (Fragaria×ananassa Duch. cv. Camarosa) در کشت بدون خاک

به منظور بررسی اثر ورمی کمپوست و کوددهی پاییزه در کشت بدون خاک بر ویژگی های کیفی توت فرنگی رقم کاماروسا آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل 4 زمان کوددهی شیمیایی ( به کار نبردن کود، کوددهی پاییزه، بهاره و بهاره + پاییزه )، 3 سطح ورمی کمپوست (10، 20 و 40 درصد حجمی )، 3 سطح کود دامی ( 10، 20 و 40 درصد حجمی ) و بستر شاهد ( 50 درصد پیت : 50 درصد پرلیت ) بودند. تعداد گلدان های استفاده شده در آزمایش 140 عدد بود. نتایج به دست آمده نشان داد، بیشترین مواد جامد محلول (TDS) به میزان 13/35 درصد و اسیدیته قابل تیتراسیون (TA) به میزان 8/54 درصد در بستر کشت حاوی 10 درصد کود دامی با کوددهی بهاره مشاهده شد. همچنین بیشترین سفتی میوه (0/43 کیلو گرم بر سانتی مترمربع) نیز در بستر کشت حاوی 10 درصد کود دامی همراه با کوددهی بهاره+ پاییزه مشاهده شد. ظرفیت آنتی اکسیدانی کل از طریق خاصیت خنثی کنندگی رادیکال آزاد DPPH؛ ( 1 و 1- دی فنیل 2- پیکریل هیدرازیل ) تعیین شد. ظرفیت آنتی اکسیدانی کل در بستر 10 درصد ورمی کمپوست با کوددهی بهاره، 20 درصد کود دامی با کوددهی پاییزه و 40 درصد کود دامی و بدون کوددهی به ترتیب به میزان حدود 95/18، 95/34، 95/47 درصد افزایش یافت. بیشترین مقدار آنتوسیانین ها ( 18/84 میلی گرم بر لیتر) در بستر کشت حاوی 40 درصد ورمی کمپوست با کوددهی پاییزه تولید شد. یافته های این برررسی نشان می دهد که با انتخاب بستر کشت و زمان کوددهی مناسب می توان صفات کیفی میوه توت فرنگی را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

توت فرنگی ، زمان کوددهی ، کشت بدون خاک ، کود دامی ، ورمی کمپوست