بررسی اثر سطوح پتاسیم محلول غذایی تراکم کاشت و فصل برداشت بر کیفیت و کمیت میوه ی توت فرنگی رقم سلوا در سیستم کشت هیدروپونیک

این پژوهش به منظور ارزیابی تأثیر سطوح مختلف پتاسیم محلول غذایی، فصول برداشت و تراکم کشت بر کیفیت و کمیت میوه ی توت فرنگی رقم سلوا در سیستم کشت هیدروپونیک ، در گلخانه و آزمایشگاه های گروه علوم باغبان پردیس کشاورزی، دانشگاه تهران اجرا شد. در این پژوهش تأثیر چهار سطح پتاسیم در محلول غذایی نیم کوئیک ( 1/5، 2/6، 3 و 4/5 میلی اکی والان در لیتر ) بررسی شد. در این بررسی محلول غذایی نصف غلظت کوئیک با 2/6 میلی اکی والان در در لیتر پتاسیم به منزله ی شاهد استفاده شد. سه تراکم گیاهی ( 12، 16 و 20 بوته در متر مربع ) و دو فصل برداشت ( پاییز و زمستان ) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار بر صفات کمی و کیفی توت فرنگی رقم سلوا ارزیابی شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که افزایش پتاسیم تا 3 میلی اکی والان در لیتر در محلول غذایی سبب افزایش مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون و ویتامین ث میوه شد و همچنین درصد پتاسیم میوه با افزایش پتاسیم از 2/6 تا 4/5 میلی اکی والان در لیتر در محلول غذایی افزایش یافت. تراکم های عمال شده در این آزمایش تأثیر معنی داری بر کیفیت و کمیت میوه ی توت فرنگی نداشتند. تأثیر برداشت پاییزه روی طعم میوه (TSS/TA)، درصد ماده ی خشک و وزن میوه ی حاصل از شاه گل بیشتر از برداشت زمستانه بود. در فصل زمستان عملکرد بیشتری از هر بوته نسبت به فصل پاییز به دست آمد و مواد جامد محلول و سطح اسیدیته قابل تیتراسیون بیشتر بود. براساس نتایج فوق، محلول غذایی تغییر یافته ی نیم کوئیک با 3 میلی اکی والان در لیتر پتاسیم به منزله ی بهترین محلول غذایی شناخته شد، اما تراکم های کاشت آزمایش شده تأثیری بر صفات کمی و کیفی آزمایش شده نداشتند.

کلیدواژه ها:

پتاسیم ، تراکم گیاهی ، توت فرنگی ، فصل برداشت هیدروپونیک