کاربرد کنترل بهینه در ایمن درمانی تومور

در این مقاله مساله کنترل رشد تومور به روش ایمن درمانی بارشد سلولهای ایمنی فعال، برای درمان سرطان که به عنوان دومین عامل مرگ و میر شناخته شده مورد بررس قرار می گیرد. مدل های رشد تومور غالبا با مدل های غیر خطی شبیه سازی می شود که تکنیک های موجود در روش های کلاسیک، همچون روش PMP ناتوان از تجزیه و تحلیل آنها می باشند. نویسندگان در این مقاله، مساله کنترل رشد تومور را به روش ایمن درمانی همراه با تابع هدفی که بهینگی درمان را مورد نظر دارد، به یک مساله کنترل بهینه غیر خطی تبدیل کرده و سپس آنرا با استفاده از نظریه اندازه، با یک مساله برنامه ریزی خطی تقریب می کنند. مساله اخیر به روش های متداول حل مسائل برنامه ریزی خطی قابل حل است. بعلاوه اینکه با رعایت قیود مناسب، می توان به دقت بالایی در حل مساله نیز دسترسی داشت.