تأثیر دو نوع ریکاوری فعال با و بدون مکمل گیری کوتاه مدت کراتین منو هیدرات بر حداکثر ضربان قلب درطی شنای تناوبی بیشینه در زنان جوان

هدف مطالعه حاضر ارزیابی اثرات برگشت به حالت اولیه فعال در داخل آب و خارج آب با و بدون مصرف کوتاه مدت مکمل کراتین (4 بار در روز به مدت 6 روز) بر حداکثر ضربان قلب(MHR) در طی تکرارهای شنای50 مترسرعتی بود. 16 نفر از زنان شناگر 6 وهله شنای 50 متر سرعتی را اجرا کردند. مکمل کراتین منوهیدرات به میزان 5 گرم، 4 وهله در روز و به مدت 6 روز مصرف شد. نتیجه نشان داد. MHR در گروه برگشت به حالت اولیه خارج آب بعد از مصرف مکمل کراتین نسبت به دوره قبل آن در سومین و ششمین تکرار نسبت به اولین تکرار به طور معنی داری افزایش داشته است. بنابراین ریکاوری فعال در داخل آب همراه با مکمل یاری کراتین ممکن است موجب بهبود عملکرد فیزیولوژیکی در طی وهله های شنای مکرر بیشینه شود.

کلیدواژه ها:

کراتین ، زنان جوان ، ریکاوری ، شنای تناوبی ، ضربان قلب