ارزیابی کیفی منابع آب زیر زمینی دشت شهرکرد با استفاده از تئوری آنتروپی

سامانه های منابع آب و محیط زیست معمولا سامانه هایی پیچیده و غیر خطی می باشند و تقریبا در هیچ یک از این سیستم ها، اطلاعات کافی برای توصیف رفتار احتمالی وجود ندارد. علاوه بر این وجود منابع آلاینده شهری، صنعتی و کشاورزی که باعث ورود یون های آلاینده از جمله نیترات و فسفات به آبخوان می شود، ضرورت انجام مطالعات کیفی و کمی آب های زیرزمینی را دو چندان می کند. بنابراین جهت حفاظت منابع آب زیرزمینی می بایست نواحی مستعد آلودگی ناشی از فعالیت های انسانی مشخص گردند. ارزیابی آسیب پذیری آبخوان ها می تواند به تبیین سیاست های کاربردی و عملی برای مدیریت منابع آب زیرزمینی برای مدیریت منابع آب زیرزمینی در مسیر بهره برداری پایدار از آنها کمک نماید. تئوری آنتروپی یکی از روش های موجود برای ارزیابی عدم قطعیت موجود در سامانه های منابع آب با استفاده از اطلاعات محدود موجود می باشد. در این مقاله سعی شده است با استفاده از تئوری آنتروپی به ارزیابی کیفی منابع آب زیرزمینی دشت شهرکرد پرداخته شود. نتایج این مطالعه نشان دهنده کارایی مناسب این روش در ارزیابی کیفی منابع آب زیرزمینی می باشد.

کلیدواژه ها:

منابع آب زیرزمینی ، تئوری آنتروپی ، ارزیابی کیفی ، دشت شهرکرد