جایگاه مدیریت دانش در انتقال تکنولوژی با رویکرد استراتژی های توسعه

امروزه اهمیت و ضرورت وجود سیستم های مدیریت دانش در بحث انتقال تکنولوژی برای مدیران پوشیده نیست ولی با این حال کمترین پژوهش در کشورمان پیرامون این موضوع انجام گرفته است. این پژوهش به منظور تعیین جایگاه مدیریت دانش در انتقال تکنولوژی صورت گرفته است که به صورت موردی در سازمان مهندسی و عمران شهر تهران (یکی از سازمان های معاونت فنی و عمرانی شهرداری تهران) انجام شده است. جامعه آماری شامل مدیران، کارکنان، کارشناسان و پژوهشگران صنعت شهرسازی سازمان مهندسی و عمران شهر تهران با تحصیلات لیسانس و بالاتر و سابقه کاری مفید بالای سه سال مرتبط با فعالیت های اجرایی در بخش طراحی و اجرای راه، بزرگراه، تونل، پل و ابیه های شهری می باشد که دارای تعداد 150 نفر عضو و تعداد نمونه بر اساس تعداد متغیرهای مدل ساختاری و تعداد نمونه مورد نیاز برای ارزیابی هر یک از متغیرها و همچنین با در نظر گرفتن احتمال ریزش نمونه در جمع آوری پرسشنامه ها و همچنین احتمال وجود داده های پرت حدودا 108 عدد در نظر گرفته شد. پس از جمع آوری اطلاعات با ابزار پرسشنامه، برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش رگرسیون خطی چند متغیره و تکنیک تحلیل مسیر استفاده شده است. در این پژوهش ارتباط 8 عامل مدیریت دانش در انتقال تکنولوژی مورد بررسی قرار می گیرد: که این عوامل عبارت اند از اهداف دانشی سازمان، شناسایی دانش در سازمان، کسب دانش در سازمان، تولید و توسعه دانش در سازمان، تسهیم و انتشار دانش در سازمان، نگهداری دانش در سازمان، کاربرد دانش در سازمان و ارزیابی دانش در سازمان. نتایج نشان می دهد عوامل مدیریت دانش در سازمان با انتقال تکنولوژی در ارتباط است.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی ، جایگاه مدیریت دانش در انتقال تکنولوژی ، مدیریت دانش