تعیین مساحت کاربری اراضی استان گیلان با استفاده از طبقه بندی نظارت شده

در اثر فعالیتهای انسانی و پدیدههای طبیعی ساختار زمین همواره دستخوش تغییر میشود، بنابراین داشتن نقشههای کاربری اراضی جدید در بسیاری از زمینهها از جمله مدیریت منابع طبیعی و برنامهریزی برای سرزمین از اهمیت به سزایی برخوردار است. در این میان استفاده از تکنولوژی سنجش از دور به عنوان بهترین وسیله جهت بررسی و ارزیابی تغییرات شناخته شده است، چرا که با پیشرفتهای انجام گرفته در این تکنولوژی و تولید تصاویر ماهوارهای با قدرت تفکیک طیفی و مکانی بالا و همچنین انواع تکنیکهای پردازش تصویر میتوان تغییرات کاربری اراضی را برآورد نموده و نسبت به مدیریت آنها اقدام نمود. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی و ارزیابی تغییرات کاربری اراضی استان گیلان طی دوره آماری 1365 5631 با استفاده از تصاویر TM و OLI سری ماهوارههای لندست 5 و 8 با استفاده از طبقه بندی نظارت شده مبنی بر الگوریتم حداکثر احتمال میباشد. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که بیشترین مساحت برای هر دوسال 1365 و 1395 مربوط به کاربری کشاورزی میباشد، اما در سال 1395 از اراضی کشاورزی و جنگل کاسته شده و به اراضی مسکونی افزوده شده است. همچنین نتایج نشان داد که از روش مذکور میتوان در مطالعات آتی در زمینه مدیریت کاربری اراضی و برنامه-ریزیهای توسعه پایدار استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

سنجنده های TM و OLI ، کاربری اراضی ، طبقهبندی نظارت شده ، الگوریتم حداکثر احتمال