بررسی اثر کیتوزان بر جوانهزنی بذر و صفات بیوشیمیایی در گیاه ماریتیغال Silybum marianum L. تحت تنش شوری

به منظور ارزیابی اثر کیتوزان بر جوانهزنی و برخی ویژگیهای بیوشیمیایی گیاه دارویی ماریتیغال در شرایط تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تکنولوژی بذر پردیس کشاورزی دانشگاه تهران در سال 1395 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل سطوح تنش شوری صفر، 4، 8، 12 دسی زیمنس بر متر و سطوح مختلف کتیوزان صفر، 0/25، 0/5، 0/75 و 1 درصد بودند. نتایج نشان داد که تنش شوری موجب کاهش درصد جوانهزنی، ضریب جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، شاخص وزنی و طولی بنیه بذر، طول ریشهچه، ساقهچه و گیاهچه و بیوماس کل و افزایش متوسط زمان جوانهزنی گردید. پیش- تیمار بذر با کیتوزان تا غلظت 0/5 درصد سبب افزایش صفات ضریب جوانهزنی، شاخص وزنی بنیه بذر و طول ساقهچه شد. بیشترین میزان کلروفیل کل و پروتئین کل در پیش تیمار بذر با سطوح 0/5 درصد کتیوازن در شوری صفر دسی زیمنس بر متر )شاهد( بود. با افزایش تنش شوری افزایش میزان فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز مشاهده شد، بطوری که بیشترین فعالیت این دو آنزیم در سطح شوری 12 دسی زیمنس بر متر در پیش تیمار با 0/5 درصد کیتوزان بدست آمد. نتایج این آزمایش نشان داد که تیمار بذر با کیتوزان 0/5 درصد می تواند اثرات مضر تنش شوری را بر روی برخی صفات در گیاهچه ماریتیغال کاهش داده و رشد آنها را بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

قدرت بذر ، خار مریم ، تنش شوری ، بیوماس ، ماریتیغال