شرایط فیزیکوشیمیایی مناسب آب استخرهای پرورش ماهی بر میزان شیوع آئروموناس هیدروفیلا در سطح شهرستان تنکابن

مقدمه : آئروموناس باکتریی است که در تمام محیط های آبی به صورت بومی بسر می برد. گونه آئروموناس هیدروفیلا باسیل گرم منفی و اکسیداز مثبت است که در آب های سطحی، رودخانه ها و دریاچه ها یافت می شود و عامل بیماری های مختلف در حیوانات دریایی و انسان می باشد. این پژوهش با هدف بررسی شیوع آئروموناس هیدروفیلا در استخرهای پرورش ماهی در شهرستان تنکابن انجام گردید. مواد و روش : تعداد 100 نمونه از آب استخرهای پرورش ماهی شهرستان تنکابن در طی سه فصل تهیه گردید و پس از انتقال به آزمایشگاه در محیط کشت مایع تریپتیکاز سوی براث (TSB) و برای تهیه کشت خالص در محیط کشت اختصاصی آگار خون دار کشت داده شد، سپس جدایه ها جهت تشخیص تاییدی آئروموناس هیدروفیلا، از لحاظ مورفولوژی و ویژگی های بیوشیمیایی، با استفاده از رنگ آمیزی گرم و آزمایش های اکسیداز و کاتالاز، DNase، حرکت، تولید اندول، متیل رد، وژس پروسکوئر، مصرف قند، مصرف سیترات و احیای نیترات مورد ارزیابی و تایید قرار گرفتند. تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS صورت گرفت. نتایج : پس از بررسی محیط های کشت دارای آلودگی آدورموناس، در مجموع از 100 نمونه مورد مطالعه بیشترین میزان شیوع با میزان 40 درصد در فصل تابستان بوده و کمترین میزان شیوع با 11/43 درصد از آن فصل پاییز بوده است. بحث : با توجه به شرایط فرصت طلب بودن این باکتری و نتایج بدست آمده نشان دهنده ی مناسب بودن دمای هوا در فصل تابستان برای شیوع این باکتری است.

کلیدواژه ها:

فیزیکو شیمیایی ، شیوع ، آئروموناس هیدروفیلا ، آب استخر ، پرورش ماهی