بررسی میزان بتاکاروتن موجود در هویج های کشت شده در مناطق مختلف استان اصفهان

در این تحقیق به منظور اندازه گیری میزان بتاکاروتن موجود در هویج های کشت و جمع آوری شده در استان اصفهان و نسبت به ارتفاع از سطح دریا بر میزان آن صورت گرفته است. بنابراین نمونه گیری در مرکز ایران از مناطق هویج کاری شهرستانهای زرین شهر، خمینی شهر و دستگرد واقع در استان اصفهان به عمل آمد.(n=30)پس از انتقال نمونه ها به آزمایشگاه، هرکدام جداگانه توزین گردیدند. سپس براساس روش معتبر (AOAC,1980 )عمل استخراج بتاکاروتن توسط اتانول %95 از نمونه های هویج و پس از آن توسط پترولیوم بنزین از اتانول جمع آوری شده و با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر UV/VIS میزان جذب نوری آن، در طول موج 436 nm قرائت گردید. میزان بتاکاروتن در نمونه ها با استفاده از جذب مولی بتاکاروتن و رابطه جذب و غلظت درتمامی نقاط نمونه برداری و برحسب میکروگرم برلیتر بدست آمد. میانگین غلظت بتاکاروتن بدست آمده با روش آنالیزآماری از طریق آزمون توکی مقایسه شدند(در سطح احتمال .%5) نتایج حاصل نشان داد بیشترین مقدار بتاکاروتن در شهرستان زرین شهر 15/109± 147/95 g/lو کمترین مقدار آن مربوط به شهرستان دستگرد3/518 73/11± g/lبود. مقایسه میانگین ها نشان داد که بین میزان بتاکاروتن بدست آمده از دستگرد 3/518± 73/11 g/lوزرین شهر 16/0± 39/19 g/l اختلاف معنی دار وجود دارد .( P< 0.001 )در این تحقیق نشان داده شد که بیشترین میزانبتاکاروتن در نمونه های بدست آمده مربوط به خمینی شهر و کمترین میزان مربوط به دستگرد در استان اصفهان بوده است. نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که ارتباط مستقیم و تقریبا0 از نوع خطی (R2=0.804) بین میزان بتاکاروتن و کاروتنوئیدهای مناطق مختلف وجود داشته است.

کلیدواژه ها:

بتاکاروتن ، کاروتنوئید ، هویج ، استان اصفهان