عوامل اقلیمی تاثیرگذار در انتشار و پراکنش لیشمانیوز با استفاده از GIS (مطالعه موردی: استان خوزستان)

بیماری سالک یکی از بیماری هایی است که در مناطق گرمسیری وجود دارد. این بیماری توسط گزش پشه صورت می گیرد و بیماری مشترک بین انسان و حیوان است. ایران یکی از مناطق اندمیک بیماری می باشد و استان خوزستان از کانون های مهم آلودگی بیماری سالک بر اساس شرایط آب و هوایی و شرایط اکولوژیکی است. این پژوهش کاربردی توصیفی است که همبستگی بین عوامل موثر اقلیمی بر شیوع بیماری سالک در استان خوزستان را مورد بررسی قرار می دهد. داده های آماری مربوط به بیماری در طی سالهای 1388-1392 از مرکز بهداشت استان خوزستان استخراج و داده های هواشناسی از قبیل دما، بارش و رطوبت نسبی از سازمان هواشناسی کل استان خوزستان دریافت گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که همزمان با کاهش متوسط دما احتمال بروز بیماری افزایش می یابد. در حالی که هیچ گونه رابطه معنی داری بین بروز بیماری سالک و متغیرهای متوسط رطوبت نسبی و بارش در استان مشاهده نشد. احتمال بروز بیماری در مردان بیشتر از زنان بوده، در طبقه بندی شغلی، اکثریت افراد مبتلا خانه دار بوده اند. اکثریت افراد مبتلا در گروه سنی زیر 25سال قرار داشته که در روستاهای استان ساکن بوده و در این استان مسافرت به مناطق آندمیک بسیار کم صورت گرفته است.

کلیدواژه ها:

عوامل موثر ، اقلیم خوزستان ، پراکنش و انتشار لیشمانیوز ، GIS