رتبه بندی توسعه شهرستان های استان لرستان با استفاده از تاکسونومی عددی

عدم تعادل های منطقه ای ممکن است پیامدهای زیان باری داشته باشد. طبق اصل چهل و هشتم قانون اساسی ایران، دولت مکلف است تا: هرگونه تبعیض در استفاده مناطق استان ها و شهرستان ها) مختلف کشور از منابع طبیعی و سرمایه های ملی را حذف کند، زمینه رشد همه مناطق متناسب با استعدادها و با حفظ رقابت سازنده را فراهم سازد، فعالیت های اقتصادی در مناطق مختلف کشور را به طور مناسب توزیع کند، از قابلیت ها و مزیت های نسبی در راستای منطقه ای و بین المللی کشور به طور بهینه استفاده کند.در جهت تحقق این اصل و با توجه به این که کاهش تدریجی نابرابری منطقه ای یکی از سیاست های برنامه های عمرانی کشور می باشد، اولین گام موثر شناخت مناطق می باشد. به منظور سنجش و اندازه گیری میزان توسعه یافتگی و سطح برخورداری مناطق مختلف، روش های آماری متعددی طراحی شده اند که تاکسونومی عددی از جمله این روش ها می باشد که در این تحقیق از آن برای رتبه بندی شهرستان های استان لرستان که یکی از استان های غربی ایران و دارای نرخ بالای بیکاری و از استان های پرجمعیت کشور می باشد، و همچنین منابع طبیعی مناسبی را در اختیار دارد استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که شهرستان های استان لرستان دارای سطح بالای توسعه یافتگی نمی باشند و می توان شهرستان ها را در دو سطح میان توسعه یافته پایین و توسعه نیافته و محروم سطح بندی کرد. ازنا توسعه یافته ترین و کوهدشت محروم ترین شهرستان های این استان می باشند. با توجه به اینکه استان لرستان دارای دومین نرخ بیکاری کشور می باشد، و عدم تعادل های منطقه ای، دارای پیامدهای اقتصادی و اجتماعی زیان باری می باشد، ضروری است تا رفع عدم تعادل های منطقه ای در این استان از جمله اولویت های برنامه ریزی منطقه ای کشور باشد.

کلیدواژه ها:

عدم تعادل منطقه ای ، برنامه ریزی منطقه ای ، توسعه ، رتبه بندی ، تاکسونومی عددی