تحلیلی ادراکی بر کیفیت مکان در برنامه ریزی سکونتگاههای روستایی (چارچوب شناسی مفهومی)

کیفیت مکان به عنوان یک مفهوم چند بعدی متأثر از عوامل و ساختارهای مختلفی است که هر یک از آن ها نقش تعیین کننده ای در پیشرفت جامعه دارد. بدون شک عدم توجه به آن می تواند عوارض و نتایج نامناسبی در فرآیند توسعه محیط داشته باشد. در این میان توجه به کیفیت مکانی در فضاهای روستایی به عنوان اولین اجتماعات بشری که ارتباط تنگاتنگی با محیط و قابلیتهای طبیعی نیز دارند، مورد توجه اندیشمندان می باشد. در این مقاله که با رویکردی نظری و توصیفی انجام گرفته است، تلاش است ضمن جمع آوری داده های کتابخانه ای به شیوه ای تحلیلی و ادراکی نظریات و اندیشه های مرتبط با مبحث کیفیت مکان و کیفیت زندگی در ادبیات برنامه ریزی توسعه سکونتگاه های روستایی مورد بحث و تجزیه و تحلیل ادراکی قرار بگیرد. نتایج حاکی از آن است که عوامل محیطی و انسانی به طور هماهنگ با برتری نسبی ساختار طبیعی در کیفیت مراکز روستایی تأثیرگذار می باشد.

کلیدواژه ها:

روستا ، کیفیت مکان ، توسعه روستایی ، چارچوب مفهومی