تاثیر ساماندهی طرح های سالم سازی سواحل دریای مازندران در توسعه اقتصادی ( مطالعه موردی شرق گیلان)

گردشگری و اقتصاد گردشگری در حال تبدیل شدن به یکی از سریع ترین صنایع روبه رشد جهان است. تجربه ثابت کرده است گردشگری مضاف بر تاثیرات اقتصادی، تاثیرات اجتماعی و فرهنگی اجتناب ناپذیری نیز با خود به همراه دارد. تاثیراتی که به همان اندازه که می توانند مفید و سازنده باشند، اگر به درستی مدیریت نشوند مخرب و آسیب رسان نیز هستند. محدوده تحقیق حاضر نواحی ساحلی شرق گیلان شامل سواحل شهرهای لنگرود، رودسر، کلاچای و چابکسر می باشد، در این پژوهش سعی گردیده تا تاثیر ساماندهی طرح های سالمسازی سواحل دریای مازندران در محدوده تحقیق مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد بدین منظور قابلیتها و پتانسیلهایی که می تواند موجب شکوفایی و رونق بیشتر طرح های سالمسازی، افزایش جذب گردشگر و نهایتا تاثیر مثبت بر اقتصاد و اشتغال ناحیه بشود ارزیابی گردید؛ کاستی ها و نقاط ضعف مورد بحث قرار گرفت، در این بررسی ها بااستفاده از عملیات میدانی، مشاهده و مصاحبه و داده های بدست آمده از پرسشنامه و نظرخواهی از مردمان بومی و گردشگران، وضع موجود محدوده برای رسیدن به وضع مطلوب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله نشان می دهد با ساماندهی مناسب طرح های سالمسازی دریای مازندران و افزایش امکانات طرحهای موجود و پینود این امکانات با دیگر پتانسیل های اکوتوریسم در منطقه از قبیل ساخت دهکده های کشاورزی و گردشگری، پیوند ارتباطی کوه و دریا، استفاده مناسب از امکانات موجود در زمانهای غیر از فصل دریا، مشارکت بیشتر مردمان بومی، افزایش تعداد سایت های سالمسازی، افزایش تعداد نجات غریق، ارائه خدمات مطلوب در محدوده تحقیق، تجهیز زیرساختها بخصوص زیرساختهای دسترسی و حمل و نقل، درمانی و امنیتی، همچنین آموزش و اطلاع رسانی می باشد. که این خود باعث افزایش گردشگر و به تبع ان چرخش بیشتر سرمایه در منطقه میگردد که در صورت توزیع درست منابع اثرات مثبت ان بیشتر بوده و در نهایت باعث رشد اقتصادی منطقه میگردد. پیشنهادات راهبردی در پایان پژوهش ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه اقتصادی ، ساماندهی ، طرح سالمسازی دریا ، سواحل شرق گیلان