ساختار عملیاتی مقابله کنندگان اولیه درامداد و نجات بحران مواد خطرناک رادیواکتیوی

به هنگام وقوع حوادث هسته ای ، یکی از وظایف آژانس بین المللی انرژی اتمی ، جمع آوری و ارسال اطلاعات مربوط به روش، فنون و نتایجتحقیقات مرتبط با مقابله با حالت های اضطراری پرتوی به کشورهای عضو است. همانگونه که در استانداردهای آمادگی و مقابله در برابرفوریت های پرتوی الزاماتی برای آمادگی و پا سخگویی به فوریت های هسته ای در هر کشوری عنوان شده است. پا سخگران اولیه حادثه،باید اقداماتی منا سب و قابل اجرا اتخاذ کنند تا پیامدهای حا صل از یک فوریت هسته ای را به حداقل برسانند. یکی از نواحی که در صورتوقوع بحران به خصوص فوریت رادیولوژیکی، آسیب های جدی را متحمل می شود، نواحی شهری می باشد که این خود ضرورت اجرای سناریوبحران هسته ای را روشن می سازد. اثرات زیانبار معمول ، شامل تلفیقی از تاثیرات تشعشعی ،انهدام سازه ها و ساختمان ها ، آلودگی شبکه ودسترسی ها مثل تلفن، برق، منابع آب، و ... هستند. غیر از آسیب های مستقیم ، آلودگی یکی دیگر از ابعاد بحران است که به خصوص درمناطق با جمعیت زیاد و دارای بافت فشرده، بیشرتر می گردد. در این مقاله سعی شده تا به نقش آمادگی و فرماندهی نیروهای عملیاتیامدادی در کاهش آسیب های ناشی از بحران رادیولوژیک و هسته ای پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

آژانس بین المللی انرژی اتمی ، اورژانس رادیولوژیک ، پاسخگران اولیه ، تاثیرات تشعشعی ، سناریو بحران هسته ای ، فوریت رادیولوژیک