تاثیر روش های کنترل و مدیریت سرعت در افزایش ایمنی جاده های برون شهری و ارائه مدل بهینه بکارگیری

سرعت به عنوان مهمترین پارامتر در طراحى تسهیلات حمل و نقل شهرى و بین شهرى محسوب مى شود. هم اکنون در بسیاری از کشورها، مشکلات حمل و نقل و ترافیک از جمله نقش سرعت در تصادفات جاده ای، به یکی از چالش های مهم اجتماعی و ملی تبدیل و سهم قابل توجهی از تولید ناخالص ملی را تشکیل داده است. بنابراین هرکشوری سعی دارد با انجام اقدامات کارآمدتر، تا حد امکان از میزان تصادفات بکاهد. یکى از مهمترین عوامل کاهنده سرعت وسایل نقلیه، بکارگیرى سیستم ها، تجهیزات و روش هاى نوین و خودکار نظارت و کنترل سرعت در طول راه و سطح اعمال قانون توسط پلیس می باشد. از طرفی با توجه به هزینه های نصب و راه اندازی بالای این سیستم های کنترل هوشمند سرعت، لازم است برنامه ریزی و فرآیند بهینه سازی مطلوبی به جهت افرایش کارایی در ایمنی محور و با حداقل هزینه های تحمیلی و بودجه های جاری کشور صورت گیرد، که تعیین مکان و محل بکارگیری مناسب این ابزارها و تجهیزات را از اهمیت ویژه ای برخوردار می سازد. لذا در این تحقیق به ارائه یک مدل بهینه و روشی مطلوب در فرآیند مکانیابی و استفاده از این سیستم ها به کمک شاخص مجموع تعداد تصادفات فوتی در مجموع یا تعداد تصادفات جرحی به ارزش 0.3 یک تصادف فوتی و همچنین در نظرگیری پارامترهای طرح هندسی در دو مولفه افقی و قائم و شرایط فیزیکی و محیطی مسیر پرداخته شده است. این مطالعه می توان نقش بسزایی در همچنین به کمک روش مطالعات قبل و بعد و تعیین شاخص تصادفات بوقوع پیوسته به تعیین میزان تاثیر انجام اقدامات کنترل سرعت در محور مورد مطالعه پرداخته شد.

کلیدواژه ها:

ایمنی ، کنترل و مدیریت سرعت ، ارزیابی عملکرد ، جاده های برون شهری