بازبینی نمادها و نقوش آجری و توپی های گچ بری های هنر مسلمانان در دوره سلجوقیان با تکیه بر بررسی نمونه ای گنبد علویان همدان

ورود اسلام به ایران را می توان به عنوان نقطه عطفی در تاریخ ایران دانست. با ورود اعراب و تحولات سیاسی اجتماعی که دنبال ورود اسلام در سالیان متمادی در ایران رخ داد را می توانیم در یناهای عمومی آن دوران مشاهده کنیم. دوره سلجوقی به لحاظ دوره تاریخی دوره مهمی به شمار می آید. در همین دوره بود که اعراب کنترل و سلطه قسمتی از ایران را از دست داده و همین امر باعث ایجاد تحول در کلیه ساختارهای سیاسی و نظامی و اجتماعی و به دنبال آن روی هنر تاثیر گذار بود. در این دوران توجه به عظمت گرایی دوران باستان دوباره در بناهای عمومی و حکومتی مشاهده کرد. مساجد به لحاظ عملکرد آن تا این دوره ساده و بدون تزئینات ساخته می شد و از همین جا تزئینات داخلی و خارجی مساجد و تکثر آنان در اقصی نقاط امپراطوری مورد توجه قرار گرفت. تزئینات گچی و آجری این دوره فارغ از هرگونه جنبه ظاهری و با پشتوانه بصری قوی نمای ساختمان را از سادگی بیرون آورده و با شکل های متفاوت سعی در رمزآلود کردن بنا دارد.

کلیدواژه ها:

نماد ، تزئینات معماری ، آجرکاری ، تزیئنات گچی ، معماری دوره سلجوقی