معماری و فرهنگ

معماری و فرهنگ اندوخته ای است از آموزه های یک جامعه برای ادامه حیات. (حسین پور ) معماری بیش از آنکه محصول تصمیم یک یا چند فرد باشد، محصول فرهنگ جامعه است. معماری به عنوان یک پدیده اجتماعی از فرهنگ نشأت گرفته و بر آن تاثیر می گذارد و آینه ای است از اندیشه های در روابط با فضا، زیبایی شناسی و فرهنگ. به همین دلیل سبک معماری در هر دوره انعکاسی از فرهنگ و هنر آن محسوب می شود. از سوی فرهنگ به گونه ای غیر مستقیم یکی از پایه های روانی زندگی انسانها می باشد. ادراک انسان از محیطی که دورو بر خودش ساخته است تابع فرهنگ است. بنا براین با توجه به تاثیر مستقیم فرهنگ بر معماری و برعکس، طبیعی است که تغییرات فرهنگ باعث دگرگونی در مبانی و مفاهیم موثر در پیدایش معماری می شود و در نتیجه آن ، اندیشه های متفاوت معماری به وجود می آید که تعیین کننده شیوه های تعامل بین مفاهیم نظری و فرهنگی به طور عام و مفاهیم نظری و فضای معماری به طورخاص می شود. فرهنگ هر جامعه پاسخگوی چگونگی شکل گیری فضا ها می باشد، لذا یک فضای معماری در مفهوم کلی نشان دهنده خصوصیات اصلی فرهنگی و سرزمینی آن است. فضای معماری بر مبنای مفاهیم فرهنگی در عرصه زمان به رشد و تعالی می رسد و در بعد مکان تجلی می یابد. اگر حضور معماری در زندگی و مسائل یک عصر کمرنگ شود، این فقر حضور به زبان و فرهنگ هم منتقل می شود و اگر زبان و فرهنگ از حضور معماری تهی شود، نه تنها راه ورود به معماری آینده، بلکه حتی راه ادراک معماری گذشته مسدود میگردد. خصوصیات فرهنگی هر عصری را می توان در معماری آن شناخت، زیرا وقتی معماری تحت تاثیر شرایط متفاوت یک دوره مثل شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و غیره، به محض به وجود آمدن می تواند مستقل و زنده شناخته شود و صفا تی مخصوص را به خود بگیرد.

کلیدواژه ها:

معماری ، فرهنگ ، معماری ایرانی ، مسکن ، معماری سنتی