به کارگیری ایده هایی از رباتیک ازدحامی و شبکه های عصبی مصنوعی در حل مسئله مسیریابی در شبکه های حسگر بی سیم

در این مقاله مجموعه ای از ایده های رباتیک ازدحامی در حل مسئلهمسیریابی درشبکه های حسگر بی سیم به کار گرفته شده است. مسئله مسیریابی در شبکه های حسگر بی سیم از جمله مهمترین مسائلی است که کارکرد بهینه یک شبکه حسگر را تضمین می کند. به دلیل محدودیت میزان انرژی هرگره در یک شبکه حسگر، مسیریابی، باید طوری صورت بگیرد که در مجموع طول عمر کلی شبکه بیشینه شود. هدف اصلی این روش مسیریابی که به صورت توزیع شده در یک شبکه حسگر بی سیم طراحی می شود، بهینه سازی طول عمر شبکه حسگر با توجه به میزان انرژی هر گره، هزینه مسیرها و میزان اهمیت آن گره در فرآیند مسیرابی می باشد. این روش مسیریابی توزیع شده از عامل های مورچه جهت جمع آوری اطلاعات، تجمیع آنها و تعلیم شبکه عصبی گره ها استفاده می کند، که برگرفته از الگوریتم مورچگان شبکه است. با استفاده از این روش می توان نوعیهوشمندی توزیع شده در سرتاسر شبکه حسگر ایجاد نمود و از مجموعه همزمان پردازش های هوشمند در گره های حسگر، در حل سایر مسائل موجود در شبکه های حسگر نیز استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

رباتیک ازدحامی ، شبکه عصبی ، مسیر یابی شبکه