ارزیابی اثر تغییرات راندمان آبیاری بر منابع آب زیرزمینی (مطالعه موردی:رودخانه حبله رود)

امروزه مدیریت جامع و یکپارچه منابع آب به عنوان ضرورتی اجتناب ناپذیر پذیرفته شده است.در این میان مدل سازی رفتار تلفیقی آب های سطحی و زیرزمینی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.در این پژوهش سد مخزنی نمرود در شهرستان فیروزکوه و دشت گرمسار انتخاب شد.ابتدا حوضه از نظر منابع آب سطحی و زیرزمینی،مصارف و سایر پارامتر های موثر بررسی گردید از مدل WEAP برای برنامه ریزی،بهینه سازی و مقایسه سناریو های مختلف استفاده شد پس ازاطمینان از صحت نتایج خروجی مدل با اضافه نمودن سد نمرود و مصارف مرتبط با آن در شرایط آتی،بررسی ها در این تحقیق در شرایط وضع موجود، احداث سد و احداث سد با اعمال سناریو ی،دوره خشک و افزایش راندمان آبیاری انجام شده است.در ارزیابی سناریوی دوره خشک که تأثیر احداث سد و وقوع یک دوره خشک در منطقه را توامان مورد بررسی قرار می دهد،افت آبخوان نسبت به شرایط احداث سد بیش از دو برابر خواهد شد به 2/27 متر افزایش خواهد یافت،همچنین در ارزیابی سناریوهای ترکیبی افزایش راندمان آبیاری به مقادیر 5 و 10 و 15 درصد و وقوع دوره خشک افت آبخوان برآورد گردید.نتایج نشان داد که افزایش راندمان آبیاری تأثبر قابل ملاحظه ای در کاهش افت سطح آب زیرزمینی منطقه خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

راندمان آبیاری ، حبله رود ، مدل WEAP