سنجش آسایش زیست اقلیمی استان مازندران با استفاده از مدل بیوکلیمایی ماهانی درشرایط تغییر اقلیم و با رویکرد توسعه پایدار
محل انتشار: پنجمین کنفرانس منطقه ای تغییر اقلیم
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 429
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RCCC05_107
تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1395
چکیده مقاله:
هر شناخت توان آسایش زیست اقلیمی یا بیوکلیماتیک در مناطق مختلف جغرافیایی میتواند به برنامهریزی طراحی مسکن، الگوی معماری، بهرهوری ازجاذبههای طبیعی اکوتوریسم، آسایش انسان در طبیعت و توسعه پایدار کمک نماید. در این پژوهش آسایش زیست اقلیمی بر اساس روشها و مدلهای بیوکلیمایی انسانی ماهانی، اوانز و بیکر با استفاده از اطلاعات آماری 5 ایستگاه منتخب هواشناسی استان طی دوره 15 ساله ( 1390-76 صورت گرفته است. نتایج حاصل از این مقاله با توجه به شرایط محیطی نشان میدهد که شرایط مطلوب آسایش زیست اقلیمی از غرب به شرق استان (در رامسر 4 ماهو در بابلسر 6 ماه) افزایش مییابد. البته این شرایط با فاصله از ساحل دریا در شرق (قائمشهر) کاهش مییابد ولی در دورههای نامطلوب گرم و سرد و شب و روز تغییر چندانی نمیکند. حدود 4 ماه از سال در تمام طول روز بیشتر و در طول شب از میزان آن کاسته میشود و در فصل زمستان شرایط نامطلوب سرد در طول شب وجود دارد ولی در طول روز از شدت آن کاسته میشود. همچنین براساس نتایج شاخص ماهانی، میتوان اینگونه نتیجهگرفت که تمامی ایستگاهها در اردیبهشت و مهرماه در شرایط مطلوبتری نسبت به ماههای دیگر قرار دارند و ماههای خرداد و آبان نیز پتانسیل واردشدن به محدوده آسایش را در طی شب و روز دارا میباشند. شرایط اقلیمی بسیار سرد در فصل زمستان استفاده از سیستمهای گرمایشی را میطلبد و در فصل تابستان شرایط نامطلوب گرم حاکم بوده و سیستمهای گرمایشی مناسب جهت ایجاد آسایش لازم است. در ماههاییکه خارج از محدوده آسایش قرار دارند میتوان با اصول طراحی معماری متناسب با اقلیم در اکثر اوقات سال به راحتی شرایط آسایش حرارتی را فراهم نمود و از مشکلات و معایب تخریب محیطزیست آلودگیهای صوتی و هزینه بالای مصرف انرژی جلوگیری کرد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
یاسر محمدی
استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، ایران
مهدیه نخعی
دانشجوی دکتری جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، مرند، ایران
مهدی خداداد
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه گلستان، ایران
امیرحسین پیرمرادی
دانشجوی دکتری توسعه روستایی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :