تاثیر تمرینات پلایومتریک و مصرف مکمل اسید های آمینه شاخه دار بر عملکرد پرش عمقی کشتیگیران

مقدمه و هدف: هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر مصرف مکمل اسید های آمینه شاخه دار در یک برنامه تمرینی پلایومتریک بر عملکرد پرش عمقی کشتی گیران بود.روش شناسی: 22 کشتی گیر مرد شهر زنجان(سن 3.52± 21.54 سال، وزن 3.76± 66.18کیلوگرم، قد2.41± 168.36 سانتیمتر و شاخص توده بدن1.97± 23.34 کیلوگرم بر متر مربع) انتخاب و بطور تصادفی ساده به گروه اسید آمینه شاخه دار و گروه گلوکز تقسیم شدند. این تحقیق در طول سه ماه انجام شد و در هر جلسه، هر دو گروه دو ساعت پس از صرف صبحانه در ساعت 07:00 صبح، در ساعت 9 صبح تمرینات پرش عمقی را در 6 دور پیاپی تا سرحدخستگی، با فاصله 5 دقیقه در بین ستها انجام دادند و مکمل خود را بصورت دوسوکور قبل و بعد از پرش های عمقی دریافت نمودند. گروه اسیدآمینه شاخه دار 45 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن از هر یک از آمینو اسید های (والین، لوسین و ایزولوسین) را به صورت محلول دریافت نمودند که حجم محلول 4 میلی مول به ازای هرکیلوگرم از وزن بدن بود. گروه گلوکز نیز از محلولی هم کالری و هم حجم (135 میلی گرم گلوکز به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) مصرف نمودند. از روش آماری تی زوجی و تی مستقل برای بررسی میزان تغییرات عملکرد درون گروهی و بین گروهی استفاده شد و سطح معنی داری (P<0/05) در نظر گرفته شد.یافته ها: عملکرد گروه اسید آمینه شاخه دار نسبت به گروه گلوکز بطور معناداری بالاتر بوده (P<0/05) و در مقایسه درون گروهی نیز، عملکرد هر دو گروه پس از سه ماه تمرینات پلایومتریک افزایش معناداری داشت.(P<0/05 ) بحث: با توجه به نتایج بدست آمده احتمالا0 مصرف مکمل اسید آمینه اثرات مثبتی بر عملکرد پرش در طی تمرینات پلیومتریک دارد. بدین علت که نوع تمرین، مدت و شدت تمرینی هر دو گروه یکسان بود

کلیدواژه ها:

پلایومتریک ، اسید آمینه شاخه دار ، مکمل