شناسایی عوامل موثر برهوش هیجانی کارکنان در سازمان های دولتی

امروزه علم به قدرت و توانایی احساسات و هیحانات در زندگی انسان پی برده است و در حال کشف و تبیین جایگاه آن در فعالیت ها و رفتارهای انسان می باشد. در سال های اخیر، مطالعات به تدریج از هوش منطقی به سمت هوش هیجانی سوق یافته است، مهارت های هوش هیجانی عامل اصلی در اثربخشی و موفقیت شغلی کارکنان به شمار می آید، توجه به عواطف و احساسات و کاربرد مناسب آنها در روابط انسانی ،درک روابط خود و دیگران و مدیریت مطلوب آنها و ایجاد همدلی با دیگران و استفاده مثبت از عواطف و احساسات در تفکر و شناخت موضوعی است که دهه گذشته با عنوان هوش عاطفی،احساسی یا هیجانی در ادبیات مدیریت بکار رفته است. امروزه روابط انسانی در سازمان ها از مهمترین مسائل و مشکلات سازمانی است که ممکن است سازمان را به نقطه سقوط بکشاند. قابلیتهای عاطفی و اجتماعی تاثیر انکار ناپذیری در بهبود روابط و پرورش افراد دارد که تاکنون آنطور که شایسته است به آن توجه نشده است. هوش هیجانی جدیدترین تحول در زمینه فهم ارتباط میان تفکر و هیجان است. هوش هیجانی اساساً در ارتباطات تجلی پیدا می کند. این ارتباطات از سویی حوزه درون فردی و از سویی دیگر قلمرو میان فردی را در بر می گیرد. نتایج این تحقیق نشان داد، خودآگاهی، خودکنترلی، خود انگیزشی، همدلی و مهارتهای اجتماعی از از عوامل موثر بر هوش هیجانی کارکنان در سازمان های دولتی می باشد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، عملکرد کارکنان ، اثربخشی کارکنان