اثر روشهای محاسبه PET روی شاخص خشکسالی RDI

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 784

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCIID02_232

تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1395

چکیده مقاله:

شاخص های زیادی برای پایش کمی و کیفی خشکسالی ارائه شده است که در این میان شاخص RDI به دلیلی به کارگیری دو پارامتربارندگی و تبخیر و تعرق پتانسیل (PET) در مناطق خشک و نیمه خشک، کاربرد فراوانی دارد. از طرفی دیگر روشهای مختلفی برایبرآورد تبخیر و تعرق پتانسیل توسعه یافته اند که استفاده از آنها وابسته به اطلاعات هواشناسی موجود می باشد. در این پژوهش تأثیر روش-های مختلف محاسبه PET بر مقادیر شاخص RDI مورد ارزیابی قرار گرفت و روش فائو پنمن مانتیث به عنوان مرجع در نظر گرفته شد.نتایج نشان داد که برای ایستگاه اصفهان روش پنمن مانتیث دارای قرابت زیادی به روش فائو میباشد ولی در صورت محدود بودن دسترسیبه اطلاعات هواشناسی میتوان از روش هارگریوز استفاه کرد. نتایج همچنین نشان داد که در محاسبه شاخص RDI هر کدام از این روش-های محاسبه PET دارای نتایج یکسانی نسبت به روش فائو می باشند و عملاً برای بدست آوردن شاخص تفاوتی در نوع روش محاسبهتبخیر و تعرق پتانسیل وجود ندارد. برای اثبات این ادعا مقدار شاخص در دوره های 3 ماهه، 6 ماهه و یکساله محاسبه شد و با استفاده ازآماره RMSE مورد ارزیابی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

شاخص خشکسالی ، شاخص RDI ، تبخیر و تعرق پتانسیل ، ایستگاه اصفهان

نویسندگان

سیدیحیی هاشمی نژاد

دانشجوی دکتری آبیاری و زهکشی دانشگاه صنعتی اصفهان

سیدسعید اسلامیان

استاد گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان